Πότε θα τελειώσει ο εμφύλιος στη Λέσβο κ. Ρήγα;
Το στρατόπεδο των νεοσύλλεκτων στρατιωτών, η μάχη στο Σκρα και ο εμφύλιος στη Λέσβο
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣΚΑΣ Δημοσίευση 13/3/2019
Κι όμως. Οι Λέσβιοι πολεμιστές της Μάχης του Σκρά, οι εκατοντάδες Λέσβιοι νεκροί της μάχης αυτής που σηματοδότησε την τύχη του βαλκανικού μετώπου στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο δεν έχουν όχι στρατόπεδο και μνημείο αλλά ούτε δρόμο στο όνομα τους!
Κι όμως. Οι Μυτιληνιοί νέοι στρατιώτες, παιδιά ενός νησιού που υπέφερε τα πάνδεινα στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου και στα μετεμφυλιακά χρόνια που ακολούθησαν, ορκίζονται «πίστη στην πατρίδα» μαζί με πολλούς ακόμα συνομηλίκους τους από άλλα μέρη της Ελλάδας, σε ένα στρατόπεδο με το όνομα ενός νεκρού. Ενός θύματος σε έναν πόλεμο που η αναφορά σε αυτόν δεν μας τιμά. Πόσο μάλλον αν αυτή γίνεται από τη μια πλευρά σε βάρος της άλλης!
«Στρατόπεδο Υπολοχαγού (ΠΖ) Μιχαήλ Μακρή» ονομάζεται το στρατόπεδο στην Κράτηγο που φιλοξενεί τα παιδιά που κατατάσσονται για να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία.
Ποιος όμως ήταν ο Μιχαήλ Μακρής; Σύμφωνα με τα όσα επίσημα λέγονται «γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Υπηρετούσε στο 71ο Τάγμα Εθνοφρουράς και εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία (ενέδρα) στο Λιτόχωρο Πιερίας με τη διμοιρία του, τραυματίστηκε θανάσιμα και υπέκυψε μετά από μισή ώρα έπειτα από έκρηξη χειροβομβίδας την οποία ήθελε να παγιδεύσει σε σημείο το οποίο εύρισκε ότι ήταν επικίνδυνο λόγω πυκνού σκότους».
Η μη αναφορά ημερομηνιών και αντιπάλων αν μη τι άλλο προσβάλει τη μνήμη του νεκρού αλλά και τη ιστορία της προσπάθειας του που αν μη τι άλλο τον τιμά αφού έπεσε υπερασπίζοντας τα ιδανικά του και εκτελώντας υπηρεσία για την οποία διατάχθηκε. Δυστυχώς όμως η αναφορά στον μακαρίτη συμπατριώτη μας πολεμιστή Μιχαήλ Μακρή είναι μισή. Και δυστυχώς επίσης, αποκρύπτεται επιμελημένα η συμμετοχή του και ο θάνατος του σε μάχη στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου. Ξέρετε εκείνον τον πόλεμο για τον οποίο έγινε από το Θανάση Βέγγο η καλύτερη «ανάλυση», στην ταινία «Ψυχή βαθειά». Στο ρόλο του χαροκαμένου πατέρα ο αξέχαστος μεγάλος Έλληνας ηθοποιός ζητά να θάψει το νεκρό παιδί του. Ο Ταξίαρχος του απαντά ότι θα ταφεί με τις πρέπουσες τιμές αφού έπεσε στον πόλεμο. Κι ο πατέρας του αντιτείνει: «δεν είναι πόλεμος ετούτος που μας βρήκε κύριε Ταξίαρχε. Ντροπή είναι. Πού ακούστηκε; Έλληνες να πολεμάνε Έλληνες;»
Ένα στρατόπεδο λοιπόν σαν το συγκεκριμένο στην Κράτηγο, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και ιδιαίτερα σε ετούτες τις δύσκολες στιγμές θα έπρεπε να φέρει όνομα που θα εμπνέει τον ενωτικό αγώνα όλων των Ελλήνων. Να μην παραπέμπει σε δύσκολες στιγμές της ιστορίας και μάλιστα της σύγχρονης που ακόμα δεν έχει γραφεί και αν μη τι άλλο να μην διαψεύδει τα όσα η σύγχρονη πολιτική σκηνή (και ιδιαίτερα η κυβερνώσα) διακηρύσσει.
Αλήθεια πόσο παράταιρα θα ηχούν στα ντουβάρια του στρατοπέδου «Υπολοχαγού (ΠΖ) Μιχαήλ Μακρή» λόγια σαν τη μετριοπάθεια και τη σύνεση, την ενότητα και την ομοψυχία; Εκκλήσεις να παραμερισθούν από όλους οι νοοτροπίες που προκαλούν πόλωση, φανατισμό και στείρες αντιπαραθέσεις: Υποδείξεις για συνένωση των προσπαθειών όλων μας για διαρκή ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, εμπέδωση της ισονομίας;
Ξέρω πως οι σημερινές σκέψεις ίσως να γίνονται δεκτές με λόγια του τύπου «κάτι μας είπες τώρα. Κι αν γίνει κάτι τέτοιο… έσταξε η ουρά του γαιδάρου».
Ενώπιον του ιστορικού του μέλλοντος όμως, λέω πως εγώ τα είπα και τα έγραψα. Τα απευθύνω τούτα τα λόγια στον αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Ρήγα, στον Πάνο εκείνης της νιότης που από αύριο θα είναι στη Μυτιλήνη. Ελπίζοντας σε μια πατρίδα που θα βάλει την πινακίδα «Στρατόπεδο Υπολοχαγού (ΠΖ) Μιχαήλ Μακρή» στο μουσείο της μισαλλοδοξίας. Ελπίζοντας αν όχι τώρα, σε μια πατρίδα του μέλλοντος που θα μετονομάσει το στρατόπεδο αυτό σε στρατόπεδο «Λέσβιων ηρώων Μάχης του Σκρά».