Ένα βιβλίο, η προσφυγιά και οι μνήμες
«Οι συνταγές της Λόπης» από την Πέργαμο παρουσιάστηκαν στο Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922 στη Σκάλα Λουτρών
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 24/8/2020
Στην αυλή του «Μουσείου Προσφυγικής Μνήμης 1922» στη Σκάλα Λουτρών παρουσιάστηκε την Κυριακή το βράδυ το βιβλίο της Μιράντας Σοφιανού «Οι συνταγές της Λόπης – Η Οδύσσεια της Πηνελόπης από την Πέργαμο της Μικράς Ασίας, μέσα από το τετράδιο της».
Για το βιβλίο, τις συνταγές της Λόπης, την κουζίνα και τον πολιτισμό των προσφύγων της Μικρασίας, την εγκατάσταση των προσφύγων στη Λέσβο, για τις σχέσεις της Περγάμου με τη Λέσβο αλλά και για την Πέργαμο μίλησαν οι εκπαιδευτικοί Βάσω Αλατζά και Κλεονίκη Βουγιουκλή – Χρόνη, η αρχαιολόγος, επίτιμη Διευθύντρια του Υπουργείου Πολιτισμού Αγλαΐα Αρχοντίδου - Αργύρη και ο δημοσιογράφος Στρατής Μπαλάσκας.
Για το βιβλίο και τη σχέση του Συλλόγου Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Λέσβου «Το Δελφίνι» με τη συγγραφέα Μιράντα Σογιανού μίλησε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δημήτρης Παπαχρυσός. Ποιήματα της συγγραφέως διάβασε η Νάσια Δαφιώτη αντιπρόεδρος του Συλλόγου.
Η κ. Σοφιανού αναφέρθηκε τέλος στην ιστορία της οικογένειας της και ιδιαίτερα της Λόπης και στην ιστορία του βιβλίου.
Η εκδήλωση έκλεισε με κλασική μουσική από νέους μουσικούς του Διεθνούς Σωματείου «Τζίνα Μπαχάουερ».
Η παρουσίαση οργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Οργανισμό «Culture4All / Πολιτισμός για Όλους» και το Σύλλογο Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Λέσβου «Το Δελφίνι»
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Λόπη, θεία της Μιράντας Σοφιανού, ήρθε σε νεαρή ηλικία στη Μυτιλήνη, χάνοντας κατά τη Μικρασιατική καταστροφή τις δυο της αδερφές και τη μητέρα της. Με τη στήριξη του θείου της Κωστή Φίλιογλου καθώς και του νονού της, του διάσημου Γερμανού αρχαιολόγου Wilhelm Dörpfeld, είχε πάντα στο προσκεφάλι της τα επτά τελευταία γράμματα από τις αδερφές της, σταλμένα τον Αύγουστο του 1922 από την Πέργαμο στη Μυτιλήνη.
Η νεαρή δασκάλα, βυθισμένη πάντα στη μεγάλη απώλεια, πέρασε όλη τη ζωή της περιμένοντας ένα καλό μαντάτο, ελπίζοντας πως οι αγαπημένες της ζουν. Περίμενε μαγειρεύοντας και μαγειρεύοντας, νοστιμίζοντας τις ζωές των άλλων.
Ο πρόλογος του βιβλίου δίνει ανάγλυφα –τόσο με το κείμενο όσο και με τις φωτογραφίες των ντοκουμέντων που συγκέντρωσε και φύλαξε με αγάπη η συγγραφέας– την ιστορία της Μικρασιατικής ευμάρειας και του πλούτου, και κατόπιν της καταστροφής, μέσα από τη ζωή αυτού του κοριτσιού.
Ακολουθεί ο χείμαρρος των συνταγών, που και μόνο με τον καλλιγραφικό χαρακτήρα της Λόπης φανερώνουν τη λεπτότητα και το υψηλό επίπεδο του πολιτισμού των ανθρώπων της Περγάμου.
Στις 240 έγχρωμες σελίδες του, το βιβλίο περιλαμβάνει 203 συνταγές γλυκισμάτων και φαγητών καθώς και 60 φωτογραφίες αντικειμένων του τραπεζιού της εποχής εκείνης, αντικειμένων που γίνονται πρωταγωνιστές της έκδοσης. Σημαντικά στοιχεία υψηλής αισθητικής στο τραπέζι, το ιερό σημείο που συγκέντρωνε την οικογένεια μετατρέποντας το καθημερινό γεύμα σε τελετουργία.