Η μεγάλη συνεισφορά του Γιώργου Φρέρη στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης
Η ψυχολόγος, Στέλλα Σπύρου μίλησε στο «Ν» για τον ιδρυτή του παιδοψυχιατρικού τμήματος
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 24/9/2020
Σε πένθος έχει βυθιστεί το προσωπικό του Νοσοκομείου Μυτιλήνης στο άγγελμα θανάτου του ψυχιάτρου, Γιώργου Φρέρη. Το «Ν» μίλησε με την ψυχολόγο του Νοσοκομείου, Στέλλα Σπύρου για τη μεγάλη συνεισφορά του.
Μάλιστα η ίδια ανέφερε ότι ο Γιώργος Φρέρης «έφυγε» ξαφνικά μεν, αλλά όπως ήθελε… «Κοντά στους ασθενείς του. Δεν τους εγκατέλειψε ποτέ».
Ο Γιώργος Φρέρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά η μεγάλη του αγάπη ήταν το νησί καταγωγής των γονιών του η Σύρος. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο Πάντοβας Ιταλίας. Πήρε την ειδικότητα της παιδοψυχιατρικής το 1992. Υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Επιστημονικός Διευθυντής στην Πρωτοβάθμια Μονάδα του Συμβουλευτικού Κέντρου Οικογενειών του Δήμου Ζωγράφου από το 1993 έως 1997. Υπήρξε Επιμελητής Β στο Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής από το 1997 έως το 2004.
Η συνεισφορά του στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης
Το 2004 διορίζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης ως υπεύθυνος Παιδοψυχιατρικού τμήματος στη θέση - Επιμελητής Α΄. Ήταν ένα πάγιο αίτημα του Ν. Λέσβου, εξηγεί η κ. Σπύρου:
«Μέχρι τότε η παιδοψυχιατρική εκτίμηση παιδιών και εφήβων γινόταν μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα . Αυτό σήμαινε ταλαιπωρία τόσο των παιδιών (τις περισσότερες φορές αφορούσε παιδιά με ειδικές δεξιότητες) όσο και των γονιών με οικονομικό κόστος που επιβάρυνε τις περισσότερες φορές αποκλειστικά τις οικογένειες. Η κατάσταση γινόταν ακόμα χειρότερη, όταν χρειαζόταν επανεκτίμηση του παιδιού κάθε τρεις και 6 μήνες ή χορήγηση εγκρίσεων για ειδικές διαπαιδαγωγήσεις..»
Ο παιδοψυχίατρος Γιώργος Φρέρης χρειάστηκε να εργαστεί νυχθημερόν αρχικά για να δημιουργήσει την παιδοψυχιατρική του ομάδα (ψυχολόγο, κοινωνική λειτουργό, εργοθεραπευτή, κοινωνιολόγο νοσηλεύτρια) και στη συνέχεια να διεκδικήσει κονδύλια, να ξεπεράσει γραφειοκρατία, ώστε να στεγαστεί το Ιατροπαιδαγωγικό πλέον Κέντρο σε αξιοπρεπέστατο χώρο, με υποδομές κατάλληλες για τα παιδιά χρήστες της υπηρεσίας:
«Εργάστηκε ακόμα και πέρα από ωράριο πέρα από προσωπικό κόστος μακριά από την οικογένειά του, πιστεύοντας σε ένα όνειρο την αποκέντρωση των υπηρεσιών της παιδοψυχιατρικής».
Ποτέ δεν ξέχασε τη Μυτιλήνη
Το 2010 αφήνει το «παιδί» του και αναλαμβάνει τη θέση του Αναπληρωτή Διευθυντή & Υπεύθυνου του Ιατροπαιδαγωγικού Τμηματος του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» Όμως ποτέ δεν ξέχασε τη Μυτιλήνη.
Κάθε φορά που υπήρχε έλλειψη παιδοψυχιατρου με χαρά επέστρεφε, ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες του πληθυσμού ακούραστα: «Επέστρεφε σε κάθε ευκαιρία ώστε να μεταδώσει τις γνώσεις του στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας ή να παρευρεθεί σε ομιλίες για το ευρύ κοινό». Δεν σταμάτησε ούτε ένα λεπτό να παρέχει τις υπηρεσίες του σε οποιοδήποτε απομακρυσμένο νησί του ζητούσε την βοήθειά του (Λήμνος, Λειψοί, κλπ)
Στην ιστοσελίδα του αναφέρει το απόφθεγμα του ψυχολόγου Paul Watzlavick: «η μεγαλύτερη αυταπάτη είναι να πιστεύει κανείς ότι υπάρχει μία μόνο πραγματικότητα».