Χριστουγεννιάτικη γιορτή μετά… ραπισμάτων
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 25/12/2020
Τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς πραγματοποιούνται πολλές και διάφορες εκδηλώσεις στις πόλεις και τα χωριά. Όπως στόλισμα και φωτισμός δέντρων και δρόμων, λέγονται κάλαντα, παίζουν μουσικές, δίνονται χοροί σε αίθουσες και άλλα.
Μερικές φορές δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Ένα τέτοιο γεγονός συνέβη στην «εορτή το Δένδρου» - όπως λεγόταν – του 1920. Το Σάββατο 26 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η γιορτή στη γνωστή αίθουσα της εποχής «Πάνθεον». Σ’ αυτή πουλήθηκαν λαχνοί για διατεθούν τα έσοδα στους στρατιώτες του μικρασιατικού μετώπου. Μόνο που υπήρξε απρόοπτη παρεξήγηση, ακολούθησαν ανταλλαγές φράσεων, έπεσαν ακόμα και χαστούκια μεταξύ κυρίων και… κυριών. Το γεγονός καταγράφηκε στο φύλλο της εφημερίδα «Σάλπιγξ», στις 29 Δεκεμβρίου.
«Προχθές αθρόως προσήλθεν η Μυτιληναϊκή κοινωνία εις το ’’Πάνθεον’’ εν τω οποίω εδόθη η εορτή του Δένδρου των Χριστουγέννων υπέρ των Στρατιωτών του μετώπου.
Η αίθουσα του ’’Πανθέου’’ καταλλήλως διασκευασθείσα με μυρσίνας και σημαίας ελληνικάς και συμμαχικάς και υπό τους ήχους της μουσικής εδέχετο τους προσερχομένους.
Αι διάφοροι επιτροπαί αι οποίαι ως εγράψαμεν απετελούντο εκ κυριών, δεσποινίδων και κυρίων ειργάσθησαν υπερανθρώπως διά την επιτυχίαν. Η εορτή κατά το πρόγραμμα ήρχισε την 4ην μ.μ. και έληξεν περί την 6ην λόγω εξαντλήσεως των λαχείων του Δένδρου οπότε ήρχισε χορός, εν πλήρει ευθυμία.
Κατά την 8ην όμως ώραν όλως απροόπτως εδημιουργήθη δυσάρεστον επεισόδιον ένεκα του οποίου επήλθε και η αναχώρησις των θαμώνων.
Ενώ ο κ. Κωνστ. Λουκή Γούτος εχόρευε μετά τινος κυρίας, η κυρία Πουλάκου ενθουσιασθείσα ηθέλησε να διακόψει τον χορόν του εν λόγω ζεύγους και ησπάσθη την κυρίαν διά τον θαυμάσιον χορόν της.
Τούτο όμως έδωκεν αφορμήν εις τους αντιληφθέντας αυτήν να μειδιάσωσι λόγω του όλως ακαταλλήλου της ώρας των φιλημάτων και διά τούτο ίσως ο καβαλιέρος εψιθύρισε ’’καλέ άντες’’.
Την φράσιν ταύτην αντιληφθείσα η κυρία Πουλάκου και θεωρήσασα εαυτήν προσβεβλημένην εζήτησεν εξηγήσεις κατά την διάρκειαν των οποίων ο κ. Λ.Γούτος ερραπίσθη υπό τους ζεύγους κ. Πουλάκου.
Το επεισόδιον τούτο έδωκε και το σύνθημα της διαλύσεως της εσπερίδος με σχόλια ήκιστα ευχάριστα».
Το γεγονός σχολίασε η εφημερίδα ως «θλιβερόν ου μόνον διότι έλαβε χώραν εν συγκεντρώσει ιερόν εχούση σκοπόν» αλλά κυρίως «διότι αχαρακτηρίσθη ως πρόκλησις και περιφρόνησις προς την Μυτιληναϊκήν κοινωνίαν». Να αναφέρουμε ότι μετά την απελευθέρωση της Λέσβου, το 1912, ήρθαν στο νησί αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι που στελέχωσαν τις υπηρεσίες του νησιού. Δημιουργήθηκε τότε αντιπαράθεση των ντόπιων με τους επυλίδες υπάλληλους για δύο λόγους.
Γιατί καταλάμβαναν τις θέσεις αντί των ντόπιων και γιατί οι «έξωθεν της Λέσβου» ασκούσαν «ισχυροτάτην επίδρασιν επί της Λεσβιακής κοινωνίας». Γνωρίζουμε ότι έντονος υπέρμαχος των ντόπιων ήταν ο Στράτης Μυριβήλης, ο οποίος έγραφε συχνά για το θέμα αυτό στην εφημερίδα του «Καμπάνα».
Για το θέμα που δημιουργήθηκε στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του 1920 η επιτροπή υποδοχής του Δένδρου εξέδωσε δήλωση αποδοκιμασίας.
«Θεωρούμεν καθήκον μας να εκφράσωμεν την βαθείαν λύπην μας προς τον κ. Κ. Γούτον διά το λυπηρόν εν τω ’’Πανθέω’’ επεισόδιον κατά την εορτήν του Δένδρου των Χριστουγέννων, αποδοκιμάζοντες εν αγανακτήσει την ανάρμοστον συμπεριφράν της Κας και Κου Πουλάκου».
Οι επί της υποδοχής του Δένδρου των Χριστουγέννων
Κων. Βουρνάζος
Γεώρ. Κουρτζής
Παν. Βουρνάζος
Δ. Οικονομίδης
Παν. Μολίνος