Γυναίκες... μονομάχοι για τη ζωή τους!
Με αφορμή τη μέρα του άλλου μισού του κόσμο, ένα αρχαίο ανάγλυφο στη μνήμη γυναικών που σκοτωνόταν για να διασκεδάζουν οι άνδρες!
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣΚΑΣ Δημοσίευση 8/3/2021
Πολλά χρόνια πριν πέρασα την πόρτα του Βρετανικού Μουσείου στο Λονδίνο. Του Μουσείου της λεηλασίας των πολιτισμών ιδιαίτερα της Ανατολής και μάλιστα της καθ’ ημάς Ανατολής.
Εκεί το λοιπόν ανάμεσα σε πολλά γνωστά και άγνωστα, εντυπωσιακά και λιγότερο εντυπωσιακά έως και αδιάφορα για έναν μη ειδικό, «ανακάλυψα» ένα μαρμάρινο ανάγλυφο από την αρχαία Μικρασιατική Αλικαρνασσό, με την εικόνα δυο γυναικών μονομάχων και τις επιγραφές ΑΠΕΛΥΘΗΣΑΝ πάνω από τις μορφές τους και ΑΜΑΖΩΝ και ΑΧΙΛΛΙΑ κάτω από δαύτες.
Ήταν η εικόνα δυο μονομάχων γυναικών των Ρωμαϊκών χρόνων, η επιγραφή στο πλάι θυμάμαι ότι επέμενε πως είναι του 2ου με 3ου μετά Χριστό αιώνα κι η έκπληξη μου ήταν μεγάλη αφού δεν μπορούσα να καταλάβω πώς γινόταν δυο γυναίκες να ήταν μονομάχοι σε μια διαδικασία που για αυτές ως θεατές ήταν απαγορευμένη. Η είσοδος γυναικών στα θέατρα όπου δίνονταν οι έως θανάτου παραστάσεις απαγορευόταν.
Κι αυτό το «απελύθησαν» για την Αμαζώνα και την Αχίλλια τι σήμαινε;
Πέρασε καιρός για να μάθω πως οι δυο γυναίκες ήταν απελεύθερες κοινώς μετά τη μονομαχία στην οποία πάλεψαν με τόση μανία να νικήσουν διεκδικώντας τη ζωή τους και που κατέληξε ισόπαλη, ήταν ελεύθερες πια. Δεν ήταν δούλες και μπορούσαν να ζήσουν και μάλιστα χωρίς να σκοτώνουν για αυτό!
Μέσα στις μέρες της ατέλειωτης σε εξέλιξη ακόμα, καραντίνας, τακτοποιώντας φωτογραφίες (και σκέψεις) βρήκα και μια ανακοίνωση περί του ανάγλυφου των γυναικών μονομάχων της Αλικαρνασσού, σύμφωνα με την οποία οι δυο γυναίκες πάλεψαν με τόσο πάθος για τη ζωή τους που εντυπωσίασαν το ανδρικό κοινό και φυσικά τους τοπικούς παράγοντες που για αυτό και συνέδραμαν για την φιλοτέχνηση του ανάγλυφου που μάλιστα τιμητικά τοποθετήθηκε στην αγορά της αρχαίας πόλης.
Αλλά γυναίκες μονομάχοι σε μια κοινωνία με την ευαισθησία της Ρωμαϊκής για τα ήθη και τη γυναικεία φύση ανεξάρτητα από την τάξη στην οποία οι γυναίκες ανήκαν;
Σα να ακούω τον καθηγητή μου τον Παναγιώτη Παρασκευαϊδη που εκτός από Λατινικά μας δίδασκε μέσω αυτών και την κοινωνική – ανθρωπολογική προσέγγιση στο Ρωμαϊκό πολιτισμό.
«Μη μπερδεύεσαι. Η Ρώμη και οι αξίες της καταρρέουν. Είσαι πια στο 2ο με 3ο μετά Χριστό αιώνα».
Σωστά. Έχει περάσει κιόλας ο Νέρωνας που χρησιμοποίησε γυναίκες από την Αιθιοπία, άνδρες και παιδιά σε ένα αγώνα για να εντυπωσιάσει τον βασιλιά της Αρμενίας. Ο Δομιτιανός που διοργάνωνε μάχες μεταξύ γυναικών μονομάχων και νάνων. Ακόμα κι αυτός ο Κόμοδος.
Η κοινωνία που καταρρέει υποτιμά τη γυναίκα, το ρόλο της, την αξία της. Διαχρονικά...