Περί ψήφου...
Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΤΑΤΖΗ
Δημοσίευση 14/4/2021
Η ψήφος των αποδήμων των εδώδιμων και των αποικιακών.Θέλω να πω άλλο η αγάπη, η νοσταλγία, το νόστιμον ήμαρ είναι άλλο. Η Ελλάδα είναι μεγαλύτερη από τα σύνορα της και η καρδιά της χτυπά δυνατά και περήφανα στην Ελλήνων τις κοινότητες απανταχού της γης.
Έζησα εθνική εορτή στην Αυστραλία και η περηφάνια των παιδιών δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών ήταν παραπάνω από χειροπιαστή.
Μια άλλη Ελλάδα της καρδιάς ζει εκεί. Σαφώς πιο ήρεμη, οργανωμένη, κοντά στις παραδόσεις και τα έθιμα με άρωμα αναμνήσεων.
Όμως. Υπάρχει ένα όμως. Τα καρκινώματα του ελληνικού κράτους τα ζούμε εμείς. Τον ωχαδερφισμό των "υπευθύνων", την συνεχή αβεβαιότητα, την κορυφή της διαφθοράς στην Ευρώπη, την ψυχοφθόρα απειλή των συνόρων μας την βιώνουμε εμείς.
Εμείς και οι μετανάστες που επέλεξαν την πατρίδα μας για δεύτερη τους πατρίδα. Οι μετανάστες που όπως και οι συγγενείς μας στα πέρατα της Οικουμένης, πληρώνουν φόρους, ζουν με τις οικογένειες τους τις ίδιες και χειρότερες καταστάσεις από εμάς, στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο και αυτά διαπρέπουν και διακρίνονται μιλώντας τη γλώσσα της θετής τους πατρίδας καλύτερα από την μητρική.
Αυτοί οι μετανάστες λοιπόν. Αυτοί που σέβονται την χώρα που επέλεξαν να ζουν, που την στηρίζουν και την σέβονται δεν έχουν δικαίωμα ψήφου όπως θα άρμοζε.
Γνώμη μου είναι ότι μόνο όποιος βιώνει την ελληνική πραγματικότητα στο μεδούλι και δέχεται τα αποτελέσματα των επιλογών του στο πετσί του δικαιούται να έχει το δικαίωμα του εκλέγειν.
Τώρα βέβαια η ομοψυχία, η ζεστασιά, η ανεκτικότητα και ο σεβασμός στο διαφορετικό των Ελλήνων του εξωτερικού καθώς και ο σεβασμός στους νόμους για εμάς τους εδώθε παραμένει ζητούμενο.
Ας παραδειγματιστούμε από τα θετικά των αδερφών μας και ας πάρουμε την ευθύνη της ψήφου μας σοβαρά έχοντας κατά νου ότι η φιλοπατρία δεν εξαντλείται στο εκλογικό μας καθήκον αλλά είναι βίωμα καθημερινό.