Χριστός Ανέστη στο Μεξικό της Ευρώπης
Γράφει ο ΠΑΡΗΣ ΒΟΥΝΑΤΣΗΣ
Δημοσίευση 2/5/2021
Ανάσταση στις εννιά, Ανάσταση και τα μεσάνυχτα. Ανάσταση για όλα τα γούστα το Μ. Σάββατο με αρκετές ομοιότητες ενός δείπνου αλά καρτ. Εάν ήθελες πυροτεχνήματα πήγαινες στη λειτουργία της διπλανής ενορίας, εάν αναζητούσες λίγη περιπέτεια έπρεπε τα μεσάνυχτα να βρίσκεσαι στην ενορία σου με σβησμένα φώτα κι έναν ιερέα να λειτουργεί στο σκοτάδι. Εάν γύρευες την απόλυτη κατάνυξη τραβολογούσες την οικογένεια 30χλμ. οδικώς στο μεταμεσονύχτιο μυστήριο ενός μοναστηριού που απέκτησες εμπιστευτικά πρόσβαση. Τελετουργίες σύννομες και παράνομες να θυμίζουν κάτι από «κρυφό σχολειό» κι ένα θρησκευτικό «αντάρτικο» στην πολιτική προστασίας της δημόσιας υγείας.
Η προχειρότητα στην επιβολή των μέτρων και η ελαφρότητα κατά τη λήψη των κυβερνητικών αποφάσεων έχουν οδηγήσει σε μια κοινωνική σύγχυση. Πρωτοφανές φαινόμενο σε ένα σύγχρονο κράτος να ενθαρρύνεται η παραβίαση των νόμων δια της ατιμωρησίας με κυβερνητική υπογραφή. Η κυβέρνηση από τη μια θεσπίζει νόμους για να καλύπτει τα νώτα της κι από την άλλη δίνει ψηφοθηρική «γραμμή» στα όργανα δημόσιας τάξης να μη βεβαιώνουν πρόστιμα.
Η νέα πραγματικότητα στον καιρό της πανδημίας θέλει τον πολίτη να ασεβή προς τους νόμους του κράτους και την κυβέρνηση να συνεχίζει έναν επικίνδυνο θεατρινισμό. Εάν συσχετίσουμε τη βίαιη αντιμετώπιση των διαδηλωτών με την ανοχή προς μια μερίδα ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος που παρανομούν απροκάλυπτα, τότε η ευνοιοκρατία καλά κρατεί στη χώρα μας. Τόσο η επιβολή μέτρων ασεβών προς τα ζητήματα θρησκευτικής πίστης όσο και η επιλεκτική ατιμωρησία στις παραβάσεις την περίοδο του Πάσχα αναδεικνύουν τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της κυβέρνησης. Το κυβερνών κόμμα πλέον δεν κυβερνά με σεβασμό προς το πολίτευμα, αλλά εξουσιάζει την κοινωνία όπως ο βοσκός το κοπάδι.
Αδιαμφισβήτητα αυτή η πρακτική διευκολύνει το κυβερνητικό έργο σήμερα μόνο που δε φαίνεται να απασχολούν κανέναν οι συνέπειες για το πολιτικό σύστημα αύριο. Η κατάλυση της Δημοκρατίας και δη από την ίδια την κυβέρνηση αποτελεί κακό οιωνό για τις ελευθερίες του πολιτεύματος και τι μέλλει γενέσθαι για μια κοινωνία που συντηρείται από την παρανομία παραμένει άγνωστο. Η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε σεβασμό από τον πολίτη και όπως είπε ένας φίλος, η χώρα άρχισε να θυμίζει κάτι από Μεξικό.