Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις. Ένα τραγούδι χιλιάδες αναμνήσεις…
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΠΙΩΤΑΣ*
Δημοσίευση 30/6/2021
Μουσικό Σχολείο δεν είναι οι αντιπαραθέσεις για την στέγαση, δεν είναι οι ίντριγκες για τη διεκδίκηση δεύτερου σχολείου στο νησί…
Μουσικό Σχολείο είναι η αγάπη των παιδιών για τη Μουσική, είναι η διπλή προσπάθεια που καταβάλουν οι μαθητές του, είναι η ανάπτυξη πολλαπλών δεξιοτήτων μέσα από τα διαφορετικά «μαθήματα», είναι οι ατέλειωτες ώρες που ξοδεύουν μαθητές, δάσκαλοι και γονείς για να γίνουν οι πρόβες, να προετοιμάσουν τις ορχήστρες, τις χορωδίες, τα τραγούδια.
Γιατί το Μουσικό Σχολείο είναι ΕΝΑ εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια και ΕΝΑ πρέπει να παραμείνει, αν θέλουμε, να έχουμε παραστάσεις και δρώμενα όπως αυτό της Παρασκευής 26 ΙΟΥΝΙΟΥ στο Κάστρο της Μυτιλήνης. Να απολαμβάνουμε παραστάσεις όπως αυτή…
Γιατί Μουσικό Σχολείο είναι ο ρόλος που παίζει στην ανάπτυξη της Μουσικής Παιδείας του τόπου. Το Μουσικό Σχολείο Μυτιλήνης, έχει αναδείξει στα χρόνια της λειτουργίας του, πολλούς μουσικούς, μουσικολόγους, τραγουδιστές, καθηγητές μουσικής, ερευνητές της μουσικής, μαέστρους, ψάλτες, ιερείς… Έχει μια σημαντικότατη συνεισφορά στον πολιτισμό της Λέσβου. Σε ολόκληρο το νησί. Έχει αναδείξει ταλέντα, οι μαθητές του έχουν συμμετάσχει σε συναυλίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας της Χώρας μας, έχουν πλαισιώσει μεγάλα μουσικά σχήματα, έχουν πάρει μέρος σε μουσικά παιχνίδια, έχουν βρει δουλειές. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό για μένα όταν πριν τρία χρόνια, Αύγουστο, στα Καλάβρυτα, είδα να φιγουράρουν αφίσες για συναυλία με τραγουδίστρια δικιά μας, απόφοιτη του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης…
Και πρέπει να συνεχίσει ενιαίο και αδιάσπαστο τη δημιουργική του πορεία.
Και εδώ είναι που χωράνε κι αξίζουν τόσα πολλά συγχαρητήρια όσα ήταν τ άστρα πάνω από το Κάστρο εκείνη τη βραδιά στα παιδιά, στον Βαγγέλη, στον Ιωάννη, στο Γιώργο, στον Παναγιώτη, στην Ιωάννα, στο Μιχάλη, στη θεατρική ομάδα με τη σύγχρονη -covid- εκδοχή έργου του Ιονέσκο… Μα και στους καθηγητές, τη Γεωργία, την Ιωάννα, τον Ηλία, το Στρατή, τον Παναγιώτη…
Κι ακόμα ένα αντίο και μια φωτογραφία, με τα παιδιά που τέλειωσαν ετούτο το σχολείο, μέσα σε λυόμενα που έμπαζαν νερά το χειμώνα, κι έλειωναν στη λίσμπα του καλοκαιριού… Καλή συνέχεια λοιπόν. Όπως και νάχει πήρατε ένα εφόδιο μαζί σας, εκτός από το απολυτήριο του Λυκείου. Πήρατε τη γνώση της μουσικής, πήρατε το τραγούδι, πήρατε το χειροκρότημα…
Σ ευχαριστούμε Αναστασία Αντωνέλλη, που έμπρακτα έδειξες την αγάπη σου…
Καλό καλοκαίρι.