Λιγότερα οινάμπελα στο βόρειο Αιγαίο
Μειώθηκαν κατά 42 στρέμματα οι καλλιεργούμενες εκτάσεις την περίοδο 2019/2020
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΑΒΗΣ Δημοσίευση 21/10/2021
Μειώθηκαν την περίοδο 2019/2020 οι καλλιεργούμενες εκτάσεις οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου στα νησιά του βορείου Αιγαίου. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία των δηλώσεων απογραφής σύμφωνα με την ανάλυση που έκανε η ΚΕΟΣΟΕ. Το βόρειο Αιγαίο είναι μία από τις τέσσερις περιφέρειες της χώρας που καταγράφεται μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Συγκεκριμένα την περίοδο 2019/2020 μειώθηκαν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις κατά 42,1 στρέμματα και διαμορφώθηκαν στα 27.924,4 στρέμματα όταν ένα χρόνο πριν (περίοδος 2018/2019) καλλιεργούνταν 27.966,5 στρέμματα. Μείωση καταγράφηκε και στις καλλιεργούμενες εκτάσεις στην Κρήτη κατά 226,7 στρέμματα, στα Ιόνια νησιά κατά 38,8 στρέμματα και την Κεντρική Ελλάδα κατά 27 στρέμματα.
Στις υπόλοιπες εννέα περιφέρειες της χώρας καταγράφεται αύξηση, την μεγαλύτερη αύξηση καταγράφει η περιφέρειας Θεσσαλίας όπου την περίοδο 2019/2020 φυτεύτηκαν 961,1 στρέμματα νέων αμπελώνων. Ακολουθεί στην δεύτερη θέση η Πελοπόννησος με 887,4 στρέμματα νέων αμπελώνων, η δυτική Μακεδονία με 583,2 στρέμματα, η δυτική Ελλάδα με 420,2 στρέμματα, η κεντρική Μακεδονία με 383,2 στρέμματα, η Αττική με 209,3 στρέμματα, η Ήπειρος με 140,6 στρέμματα, η ανατολική Μακεδονία και Θράκη με 67,8 στρέμματα και το νότιο Αιγαίο με 18,2 στρέμματα.
Φαίνεται ότι στον συγκεκριμένο κλάδο δημιουργούνται δύο διαφορετικές ταχύτητες. Στην μία είναι οι περιοχές όπου φθίνει η αμπελοκαλλιέργεια και στις άλλες όπου παρατηρείται μικρή ή μεγαλύτερη ανάπτυξη της. Το χαμηλό κόστος παραγωγής, οι καλές προοπτικές στην εμπορία του τελικού προϊόντος, αλλά και υψηλή παραγωγικότητα είναι τα βασικά στοιχεία που οδηγούν στην ανάπτυξη της αμπελουργίας σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Δυστυχώς οι αμπελουργοί του βορείου Αιγαίου, είναι αντιμέτωποι με προβλήματα όπως είναι οι χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις, το υψηλό κόστος παραγωγής, κι «ανωνυμία» του τελικού προϊόντος. Τα αμπελοτόπια του βορείου Αιγαίου, δυστυχώς, είναι έξω από τον οινικό χάρτη της χώρας. Χρειάζεται να γίνει μακρόχρονος σχεδιασμός προκειμένου να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα αυτό. Επίσης είναι ανάγκη να γίνει συστηματική δουλειά στο στάδιο της οινοποίησης προκειμένου να αναδειχθούν τα ευγενή χαρακτηριστικά που έχουν οι τοπικές ποικιλίες οινοποιήσιμων σταφυλιών για να γίνουν πιο προσιτές στο ευρύ καταναλωτικό κοινό. Ο τρόπος που αναπτύχθηκε ο κλάδος σε πανελλαδικό επίπεδο δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί και στα νησιά του βορείου Αιγαίου.
Η ΚΕΟΣΟΕ στην ανάλυση που κάνει διευκρινίζει πως «οι απογραφές εκτάσεων βασίζονται στις μεταβολές του Αμπελουργικού Μητρώου, οι οποίες με τη σειρά τους αντικατοπτρίζουν τις δηλώσεις των αμπελουργών είτε αφορούν νέες φυτεύσεις, είτε δηλώσεις αποχαρακτηρισμού (κυρίως λόγω εγκατάλειψης) των εκτάσεων.
Ερώτημα παραμένει πόσες εκτάσεις ενώ είναι εγκαταλελειμμένες, δεν εμφανίζονται ως τέτοιες στο Αμπελουργικό Μητρώο. Μια προσέγγιση της τάξης μεγέθους των εγκαταλελειμμένων εκτάσεων μπορεί να προκύπτει από τη σύγκριση των υποβαλλόμενων Δηλώσεων Συγκομιδής (περίπου για 350.000 στρέμματα) σε σχέση με τις συνολικές εκτάσεις (627.000 στρέμματα). Εκτιμήσεις υπολογίζουν τις εγκαταλελειμμένες εκτάσεις μεταξύ 130.000 στρεμμάτων και 180.000 στρεμμάτων, γεγονός που αποτελεί πρόκληση, όσον αφορά τη δυνατή αξιοποίησή τους».