Κι όμως όλα θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Τα Τσαμάκια, το υπεραιωνόβιο άλσος της Μυτιλήνης θα μπορούσε να είναι η αυλή της Μυτιλήνης όπως ήταν στο παρελθόν ή όπως είχε δρομολογηθεί πριν 10 περίπου χρόνια από τον τότε Αντιδήμαρχο Μυτιλήνης Παντελή Πατερέλλη που είχε εκτελέσει μια σειρά βασικών έργων υποδομής. Έργα που στην πλειοψηφία τους δεν υπάρχουν αφού αφέθηκαν στη μοίρα τους.

Στη μοίρα τους παρατημένο σήμερα είναι το άλσος. Στο σύνολο του γεμάτο σκουπίδια ενώ οι αποσπασματικές κοπές χόρτων που έγιναν τον τελευταίο μήνα έχουν δημιουργήσει «πυριτιδαποθήκες». Όγκοι ξερών χόρτων που μπορούν να κάνουν τα Τσαμάκια πύρινη κόλαση.

Η κατάσταση στα Τσαμάκια είναι τραγική από όποια πλευρά κι αν μπει κανείς σε αυτά.Η είσοδος από την οδό Αργύρη Εφταλιώτη (είσοδος της πόλης και για όλους όσοι έρχονται με το πλοίο της γραμμής σηματοδοτείται λίγα μέτρα από το άγαλμα της ελευθερίας – σήμα κατατεθέν της πόλης από τη…. χωματερή του Λιμενικού ταμείου Λέσβου. Έναν χώρο ντροπής με ότι μπορεί κανείς να φαντασθεί πεταμένο εκεί. Απέναντι από σπίτια, εκεί στην είσοδο της αυλής της Μυτιλήνης.

Όλος ο δρόμος ανάμεσα στην πλαζ και στο άλσος ένα τεράστιο παρκινγκ. Επισκεπτών της πλαζ ή επισκεπτών της Τουρκίας που συνηθίζουν να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους εκεί.

Σε παρκινγκ έχει μετατραπεί και ο προσβάσιμος χώρος του άλσους απέναντι από την είσοδο της πλαζ όπου σταθμεύουν πολλές δεκάδες αυτοκινήτων. Μια κατάσταση πουν προβληματίζει σοβαρά για το πόσο λειτουργικό θα είναι το έργο που έχει προγραμματισθεί να γίνει στην περιοχή αφού δεν προβλέπει στοιχειωδώς τι θα γίνει με τα δεκάδες αυτοκίνητα. Θα παρκάρουν μήπως στους προβλεπόμενους πεζοδρόμους;

Στη λεγόμενη πλατεία του άλσους η κατάσταση δραματική. Τα λιθόστρωτα καλυμμένα από πευκοβελόνες και κομμένα χόρτα. Αλλά και σκουπίδια. Που αποδεικνύουν ότι από εκεί έχει να περάσει εργάτης καθαριότητας μήνες. Τα ξερά λουλούδια στο μνημείο των εκτελεσμένων αποδεικνύουν ότι ο τελευταίος εργάτης καθαριότητας πέρασε πριν την Πρωτομαγιά. Δηλαδή πριν τουλάχιστον τρεις μήνες!

Ανάλογη είναι η κατάσταση και από το τέλος του περιφραγμένου χώρου της πλαζ κοντά στου Απελή μέχρι και το κάτω κάστρο. Που κατά τα άλλα έχει χαραξκτηρισθεί αρχαιολογικός χώρος και όπου με το έτσι θέλω παρκάρουν νταλίκες! Και φυσικά σκουπίδια, σκουπίδια, σκουπίδια. Σωροί χόρτων ξερών κομμένων και ότι άλλο μπορεί να φαντασθεί κανείς. Στη ρίζα του κάστρου.

Μέσα στο χώρο του άλσους τώρα. Χόρτα «ίσα με ένα μπόι» και όσα κόπηκαν παρατημένα σε σωρούς. Σπασμένα πεύκα ωρολογιακές βόμβες σε περίπτωση φωτιάς και φυσικά σκουπίδια. Ο δρόμος προς την έξοδο του στην πλατεία στο Κιόσκι αλλά και ο άλλος δρόμος που διαπερνά εγκάρσια το κάστρο από τιοο Κιόσκι ως του Απελή δεν αποτελούν έκπληξη. Σωροί σκουπιδιών παντού.

Από τις ευχάριστες εκπλήξεις το οικόπεδο του παλιού κτηνιατρείου απέναντι από τις οικίες των αξιωματικών. Πραγματικά…. «γυαλί». Τα προϊόντα του καθαρισμού του οικοπέδου μαζί με ένα σπασμένο πεύκο «κρυμμένα» επιμελώς… πίσω από το οικόπεδο!

Η πλατεία στο Κιόσκι κι ο αυθαίρετος οικιστής Ελληνικός Στρατός
Υποτίθεται ότι κάποτε ήταν η καρδιά της αστικής Μυτιλήνης. Στους χώρους πίσω από το μνημείο της απελευθέρωσης καταστάσεις τραγικές. Και τη νύχτα πέφτει σκοτάδι. Κάτι ακριβοπληρωμένα μεταλλικά φωτιστικά δείχνουν πως εκεί κάποτε είχε φως.

Κάτι εργάτες φτιάχνουν ένα συντριβάνι που δεν δούλεψε ποτέ. Αυτό μας έλειπε. Η πλατεία διαλυμένη, τα τσιμέντα σπασμένα. Οι πλάκες διαλυμένες.
Την παιδική χαρά τη βγάλανε. Δεν ήταν λέει σύμφωνα με τις…. Προδιαγραφές. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές είναι τα αυθαίρετα της Λέσχης Αξιωματικών.

Η καταπάτηση δημόσιου χώρου (ποιος το επέτρεψε άραγε και ποιος από τους αρμόδιους που μπαινοβγαίνουν αποδέχθηκε την κατασκευή τους;) για την τοποθέτηση κοντέινερ όπου λειτουργεί παράρτημα του στρατιωτικού πρατηρίου. Το πρώτο κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος που λειτουργεί σε κοντέινερ και μάλιστα σε οπτική επαφή με την είσοδο του αρχαιολογικού μουσείου Μυτιλήνης. Εξυπηρετεί λέει τους διοαμένοντες στις στρατιωτικές οικίες. Να μετατρέψουν ένα διαμέρισμα σε στρατιωτικό πρατήριο. Ή να το βάλουν σε μια εσωτερική αυλή που διαθέτουν. Αλλά αυτή η απαράδεκτη τραβηγμένη από τα μαλλιά αυθαιρεσία του Ελληνικού Στρατού είναι ντροπή.

Παλιότερα θα αναρωτιόμασταν αν υπάρχει πολεοδομία, αστυνομία κάποια αρχή τέλος πάντων. Σήμερα αναρωτιόμαστε απλά αν υπάρχει φιλότιμο. Που μάλλον εξέλιπε. Στην άλλη αυθαίρετη προσβλητική για τον τόπο και την ιστορία του παράγκα σε υπαίθριο χώρο της λέσχης αξιωματικών λειτουργεί καφετέρια με το όνομα…. Αρχιπέλαγος. Οδός Μεραρχίας Αρχιπελάγους στη Μυτιλήνη δεν υπάρχει αλλά υπάρχει καφενές!

Ακούει κανείς; Μπα…. Μάλλον βρέχει» λένε… Όπως έβρεχε την περασμένη εβδομάδα…