Το πρόβλημα στο Πανεπιστήμιο είναι αλλού...
Ανοιχτή Επιστολή Ραφαήλ Παλαιοπάνη στον Πρωθυπουργό
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 10/8/2019
ΠΡΟΣ
Αξιότιμο Πρόεδρο της Κυβερνήσεως,
Θα μου επιτρέψετε, ως έναν απλό, - επί πτυχίω - φοιτητή του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου να σας περιγράψω τη δική μου εμπειρία στα τέσσερα χρόνια σπουδών μου. Φτάνοντας για πρώτη φορά στη σχολή μου γεμάτος δέος, χαρά και δίψα για μάθηση, όντως αισθάνθηκα αμήχανα βλέποντας αγνώστους να μπαινοβγαίνουν στις αίθουσες.
Κάποιοι από αυτούς τους αγνώστους ήταν οι Καθηγητές μας, πάντα πρόθυμοι να μας οδηγήσουν σε αυτό το ταξίδι της γνώσης, προσπαθώντας να συνταιριάξουν την πεζή πραγματικότητα της αγοράς εργασίας με τα βαθύτερα νοήματα και τις στοχεύσεις της επιστήμης.Κάποιοι άλλοι, από αυτούς τους αγνώστους, ήταν το τεχνικό προσωπικό που φρόντιζε να κρατά τα εργαστήρια ανοιχτά, ακόμα και λίγο παραπάνω για να τελειώσουμε μια εργασία, αλλά και να απαντά και να επιλύει κάθε είδους πρόβλημα.
Περιέργως, οι περισσότεροι από αυτούς τους αγνώστους έμελλε να είναι τα επόμενα τέσσερα χρόνια οι συμφοιτητές μου. Με κάποιους συνεργαστήκαμε, ξενυχτίσαμε, προσπαθήσαμε να μάθουμε, ναεκπαιδευτούμε και να κατακτήσουμε κάποια ψήγματα γνώσης. Με άλλους κάναμε απλώς παρέα, ήπιαμε έναν καφέ, με άλλους διαφωνήσαμε ήαπλώς δεν καταφέραμενα τα βρούμε. Με αυτούς τους αγνώστους φτάσαμε σχεδόν στο τέλος, σε λίγο καιρό θα αποκαλούμαστε συνάδελφοι και κάποιοι από αυτούς θα διαπρέψουν στον τομέα της τόσο παραγνωρισμένης – στη χώρα μας - επιστήμης της Γεωγραφίας.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, πάντα βρίσκαμεπόρτες κλειστές. Κλειστές μα όχι κλειδωμένες. Πόρτες που πίσω από αυτές σχεδόν πάντα θα βρισκόταν ένας καθηγητής ή το προσωπικό της Γραμματείας. Σχεδόν πάντα, πρόθυμοι να βοηθήσουν, να καθοδηγήσουν και να συμβουλέψουν, νιώθοντας τους πόθους και τις αγωνίες των φοιτητών. Ακόμα και το υπομονετικό προσωπικό της Βιβλιοθήκης που – δυστυχώς – δεν βρίσκεται μέσα στο Πανεπιστήμιο, λόγω έλλειψης χώρων, αλλά τέσσερα χιλιόμετρα μακρύτερα από αυτό.
Αυτά τα τέσσερα χρόνια, φυσικά υπήρξαν και γεγονότα που μας ενόχλησαν. Μερικές αλλαγές αιθουσών γιατί μπερδεύτηκε η Γραμματεία, κάποιες αλλαγές μαθημάτων γιατί ασθένησε ο Καθηγητής, μια 24ωρη απεργία, λίγες μέρες κλειστά λόγω επιστολώναμφιβόλου περιεχομένου, ακόμα και μια αχρείαστη ακύρωση μαθημάτων λόγω χιονόπτωσης! Όντως, μυρίσαμε περίεργους καπνούς, ακούσαμε και κάποιες διαφωνίες καθηγητών. Είδαμεσυνθήματα γραμμένα στους τοίχους και κάποιες περίεργες αφισοκολλήσεις.
Όμως, αυτό που μας ενόχλησε περισσότερο αυτά τα τέσσερα χρόνια, ήταν κάποιοι άγνωστοι που φροντίσαμε να μας παραμείνουν άγνωστοι. Αυτοί οι άγνωστοι που καθήμενοι στα γνωστά τραπεζάκια προσπαθούσαν να ψωνίσουν πελατεία. Αυτοί οι άγνωστοι που εμπορευόμενοι σημειώσεις, θέματα, λύσεις, δωρεάν ποτά, ακόμα και ημι-απασχόληση σε γνωστά μπαρ της πόλης προσπαθούσαν να ψωνίσουν πελατεία. Αυτοί οι άγνωστοι που την παραμικρή δραστηριότητα, την έντυναν με το κουκούλι της εκάστοτε πολιτικής παράταξης και προσπαθούσαν να ψωνίσουν πελατεία.
Όντως, κάποιοι τοίχοι ήταν βρώμικοι, ακόμα και η είσοδος του Τμήματός μας χρειάζεται επισκευή. Όμως την εικόνα που αντικρίσαμε μετά την ημέρα των φοιτητικών εκλογών δεν πρόκειται να την ξεχάσουμε ποτέ. Όλη αυτή τη βρωμιά βέβαια, την καθάρισαν οι εξαιρετικές καθαρίστριες του Πανεπιστημίου, τις οποίες πάντα ξεχνάμε!
Εκτός από αυτά, είδαμε και άλλα πολλά σε αυτό το Πανεπιστήμιο. Βραβεύσεις, πρωτοπόρα πειράματα, έρευνα, προσφορά στην τοπική κοινωνία. Και συνειδητοποιήσαμε ότι το ακριτικό Πανεπιστήμιό μαςείναι ένας ζωντανός οργανισμός, που είναι ικανός να σταθεί, να αναπτυχθεί, να βελτιωθεί και να προστατέψει τον εαυτό του, χωρίς κακόβουλες παρεμβάσεις.
Το ερώτημα όμως που μένει είναι ένα: όλη την υπόλοιπη «βρωμιά» αυτών των αγνώστων που ετοιμάζουν την αυριανή πελατεία του πολιτικού μας συστήματος ποιος θα την καθαρίσει;
Με εκτίμηση
Ραφαήλ Παλαιοπάνης
Φοιτητής Τμήματος Γεωγραφίας
Πανεπιστημίου Αιγαίου