Τι θα έλεγα αν μιλούσα στο 1ο συνέδριο Ελιάς
Εργασία προσφύγων, μια απάντηση στην έλλειψη εργατικών χεριών στη συγκομιδή της ελιάς-Γράφει η ΒΗΛΥ ΤΕΝΤΟΜΑ*
Δημοσίευση 26/9/2022

Το τριήμερο 23 – 25 Σεπτεμβρίου παρακολούθησα το 1ο συνέδριο Ελιάς και είχα προετοιμάσει να κάνω ένα σχόλιο. Ωστόσο σήμερα (25 Σεπτεμβρίου) η θεματολογία δε το έπρεπε και δεν δόθηκε στο κοινό το βήμα κατά τη διάρκεια της ενότητας των συμπερασμάτων. Το σχόλιο που θα έκανα στο συνέδριο έχει ως εξής:
«Καλησπέρα, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τους διοργανωτές για την άψογη οργάνωση του συνεδρίου και για την εξαιρετική επιλογή των καλεσμένων ομιλητών. Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή την αγωνία που μοιράστηκαν οι ελαιοπαραγωγοί σχετικά με την έλλειψη εργατικών χεριών για τη συγκομιδή των ελιών. Την ίδια στιγμή πολιτικοί παράγοντες που μίλησαν δεν παρέλειψαν να κάνουν αναφορά στο προσφυγικό πρόβλημα και τον αρνητικό αντίκτυπο πού είχε στην ανάπτυξη του νησιού. Νομίζω ότι έχει γίνει κατάχρηση του προσφυγικού ως εξήγηση και δικαιολογία για πολλές στασιμότητες, ανεπάρκειες και καθυστερήσεις. Και αναρωτιέμαι γιατί το ένα πρόβλημα, η παραμονή σημαντικού αριθμού προσφύγων στην Λέσβο αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα να μη γίνει η λύση στο άλλο πρόβλημα, την έλλειψη εργατικού δυναμικού για την συγκομιδή των ελιών.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, την προηγούμενη εβδομάδα διοργανώθηκε για πρώτη φορά εκδήλωση εύρεσης εργασίας για τοπικούς εργοδότες και πρόσφυγες στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) στη Μυτιλήνη, από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, σε συνεργασία με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και την Υπηρεσία Υποδοχής και Ταυτοποίησης.Το αποτελεσμα αυτης της εκδήλωσης ήταν να προσφερθούν θέσεις εργασίας σε 66 άτομα, ενώ σε άλλα 45 άτομα προσφέρθηκε θέση σε εργαστήρια επαγγελματικών δεξιοτήτων.
Υπάρχει πλέον το νομικό πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο πρόσφυγες μπορούν να δουλέψουν νόμιμα. Πρόκειται για μια win win κατάσταση, απο τη μια πλευρά δίνεται η δυνατότητα στους πρόσφυγες να ζουν με αξιοπρέπεια και αυτονομία και να συμμετέχουν στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μας, η οποία τους προσφέρει την φιλοξενία τους, και απο την άλλη οι ελαιοπαραγωγοί και όχι μόνο, μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά με την προσληψη εποχικών εργατών με νόμιμη διαδικασία.
Έτσι λοιπόν με αυτή τη διαδικασια που εξασφαλίζει την νόμιμη πρόσληψη και απασχόληση των προσφύγων στην αγροτική γή ίσως να μπορούσε να ξαναζωντανέψει ο λεσβιακός ελαιώνας ο οποίος χρόνο με τον χρόνο συρρικνώνεται.
Ευχαριστώ πολύ.»