Να μιλάμε φίλοι μου…
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΑΚΑΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 4/11/2019
Στο λεωφορείο χθες βράδυ, πηγαίνοντας προς το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο της Αθήνας.
Διάλογος 2 κυριών γύρω στα 45-50 με ένα νεότερο ζευγάρι.
"8 βάρκες πάλι, κανονική εισβολή, τι να λέμε»
Δεν άντεξα, μίλησα, και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος.
- Κυρία μου με συγχωρείτε, 8 βάρκες, 250 άνθρωποι δεν είναι εισβολή, όταν έρχονταν τόσες χιλιάδες το ’15 τι ήταν;
- Ξέρουμε εμείς, μου απαντά, γιατί ζούμε στη Μυτιλήνη.
Μάλλον της φάνηκα ξένος…
- Και εγώ στη Μυτιλήνη μένω κυρία μου, στην Επάνω σκάλα, 500 μέτρα από το Καρε τεπέ.
- Μα έχουν έρθει τόσες χιλιάδες φέτος.
- 44 χιλιάδες έχουν έρθει φέτος στα νησιά κυρία μου, χθες έβλεπα τα νούμερα, το ‘15 είχαν περάσει 800 χιλιάδες
- Ναι αλλά δεν τους βλέπετε που όταν φτάνουν με τις βάρκες χαίρονται λες και έφτασαν στη γη της επαγγελίας;
- Και εσείς κυρία μου εάν φεύγατε από τον πόλεμο, μπαίνατε στη βάρκα και φτάνατε εδώ, έτσι θα σας φαινόταν. Γη της επαγγελίας.
- Ναι αλλά δεν είναι πρόσφυγες πια. Μόνο μετανάστες είναι
- 63% είναι από Αφγανιστάν και Συρία, εάν βάλουμε και το ΙΡΑΚ είναι 70%, αυτοί δεν είναι πρόσφυγες;
- Ναι αλλά έρχονται από την Αφρική, προσθέτει ο νεαρός.
- Άλλο ένα 8% είναι από το Κονγκό, δες τι χαμός γίνεται και εκεί. Και φίλε μου δεν μπαίνεις έτσι για πλάκα σε μια πλαστική βάρκα να περάσεις τη θάλασσα. Και μάλιστα άνθρωποι που ίσως να μην έχουν ξαναδεί θάλασσα στη ζωή τους.
- Ναι αλλά όλο άνδρες είναι
- Το 40% είναι παιδιά κυρία μου, σας λέω βλέπω τα στοιχεία.
- Ναι αλλά γίνονται φασαρίες επισημαίνει πάλι ο νεαρός.
- Φιλε μου έχουμε πάει και οι 2 στρατό. Θυμήσου ότι όταν ήμασταν μια βδομάδα σερί υπηρεσίες, χωρίς έξοδο, τρελαινόμασταν όσοι. Σκέψου αυτοί που τραβάνε τόσα, τόσες χιλιάδες άνθρωποι σε ένα τέτοιο μέρος από τόσα διαφορετικά κράτη. Εδώ εμείς καθόμαστε σε μια ουρά στην εφορία και είμαστε ικανοί να σκοτωθούμε.
- Ναι αλλά κάποιοι κονομάνε
- Πράγματι αλλά τι φταίνε οι πρόσφυγες γι’αυτό, υπάρχουν δικοί μας που τους εκμεταλλεύονται.
- Μα έχουμε τόσο κόσμο στο νησί, μόνο 15 χιλιάδες είναι στη Μόρια.
- Είδατε που συμφωνούμε; Και εγώ και εσείς και οι πρόσφυγες, να φύγουνε θέλουν οι άνθρωποι. Να πάνε στην ηπειρωτική Ελλάδα, να αναλάβουν όλοι από λίγους και δεν θα υπάρχει πρόβλημα.
Κάπου εκεί τέλειωσε ο διάλογος και η παρέα άρχισε να μιλάει για τον καιρό και την πτήση.
Να μιλάμε φίλοι μου, παντού. Γιατί εάν δεν μιλάμε εμείς, μιλάνε οι άλλοι και ο κόσμος τους ακούει.
Να μιλάμε φίλοι μου.....