Εγκλήματα και εγκληματίες
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΛΑΔΙΤΗΣ*
Δημοσίευση 11/2/2023
"Κάθε πρόσωπο το οποίο εκ προμελέτης επιφέρει τον θάνατο άλλου προσώπου με παράνομη πράξη ή παράλειψη είναι ένοχο του κακουργήματος του φόνου εκ προμελέτης" και "προμελέτη είναι η πρόθεση πρόκλησης θανάτου οποιουδήποτε προσώπου η οποία αποδεικνύεται με ευθύ τρόπο ή συμπερασματικά".
Αυτά λέει ο ποινικός κώδικας για τον φόνο εκ προμελέτης. Και ταιριάζουν γάντι στους ανά τον κόσμο εγκληματίες νεοαποικιοκράτες, που δεν φτάνει που απομυζούν τον πλούτο από τις χώρες προέλευσης προσφύγων και μεταναστών, αλλά, με πρόθεση, πνίγουν και σκοτώνουν συνέχεια, εδώ και χρόνια, παιδιά, γυναίκες, άνδρες στο Αιγαίο, στην Μεσόγειο και σ' όλες τις θάλασσες του κόσμου.
Αναφέρομαι στους εγκληματίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι μόνο, που επιβάλλουν τις πολιτικές τους, ενώ ξέρουν πολύ καλά ποια ήταν, είναι και θα είναι τα αποτελέσματά τους.Αναφέρομαι και στους άλλους, τους '' δικούς μας '' εγκληματίες που, ενώ, επίσης ξέρουν καλά ποια είναι τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών, τις εφάρμοσαν κι εξακολουθούν να τις εφαρμόζουν.
Τέλος, αναφέρομαι στους εγκληματίες της απέναντι πλευράς του Αιγαίου, και δεν εννοώ μόνο τους διακινητές, που ενώ ξέρουν ποια θα είναι η τύχη ενός ταξιδιού με βάρκα και οχτώ μποφόρ, επιβιβάζουν, με το πιστόλι στο κρόταφο, σε φουσκωτές βάρκες γυναίκες και παιδιά και τους στέλνουν στον θάνατο
Όσες και όσοι ,δε, γλυτώσουν τον πνιγμό, λες και πρέπει να τιμωρηθούν γι' αυτό, τους χώνουν σε φυλακές τύπου '' Βάστρια ''.
Όμως, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εγκληματίες. Είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες, εξακολουθούν να είναι θύματα των ίδιων συμφερόντων και πολιτικών που τους οδήγησαν στην πείνα και στην ανέχεια.
Αν ρίξουμε μια ματιά στις χώρες προέλευσης τους, το αποτύπωμα των θυτών είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.Στο Αφγανιστάν, στη Συρία και στις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, οι βρωμιές τους είναι διαχρονικές και όσο κι αν προσπαθούν να τις σκεπάσουν, σαν τις γάτες, βρωμούν από μακριά.
Στις χώρες της βόρειας και υποσαχάριας Αφρικής οι Ευρωπαίοι νεοαποικιοκράτες, και βέβαια όχι μόνο, εξακολουθούν να λυμαίνονται τις πρώτες ύλες και τον πλούτο τους, και οδηγούν τους λαούς των χωρών αυτών στην εξαθλίωση.
Όταν, όμως, πρόσφυγες και μετανάστες αποζητούν μια θέση στον ήλιο, τότε η '' φιλάνθρωπη , πολιτισμένη και χριστιανική Δύση '' φοβούμενη μη τυχόν μολευτούν '' ο πολιτισμός της και τα χριστιανικά της ήθη '', είτε τους πνίγει, είτε τους χώνει σε φυλακές.
Όμως, αλήθεια, πως είναι σίγουροι πως θα μείνουν ατιμώρητα τα εγκλήματα τους;
Πως είναι σίγουροι πως κάποια στιγμή δεν θα στηθεί μια άλλη '' Νυρεμβέργη '' όπου θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους;
Πως, τελικά, είναι σίγουροι πως κάποια στιγμή δεν θα του πάρουν οι λαοί στο κυνήγι και τότε δεν θα τους σώζει ούτε ο θεός ούτε ο διάολος;