Blacklivesmatter, οι μαύρες ζωές έχουν αξία, είναι το σύνθημα που δονεί διαδηλώσεις σε όλον τον κόσμο μετά τη δολοφονία του George Floyd στις ΗΠΑ. Alllivesmatter, όλες οι ζωές έχουν αξία, απαντούν κάποιοι συντηρητικοί, θέλοντας να τονίσουν ότι όλες οι ζωές έχουν αξίες ανεξαρτήτως χρώματος, υποβαθμίζοντας την ρατσιστικής προέλευσης βία των οργάνων της τάξης όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Σε κάθε περίπτωση στον 21ο αιώνα θεωρούμε πλέον ότι όλες οι ζωές έχουν αξία. Ο κάθε ένας είναι ξεχωριστός και η ζωή του έχει την ίδια αξία. Λευκός ή μαύρος, άνδρας ή γυναίκα, νέος ή γέρος, χριστιανός ή μουσουλμάνος. Ή μήπως όχι;
Θυμήθηκα ένα δίλημμα, που είχα διαβάσει κάπου όταν ήμουν μικρός και πάντα με ερέθιζε.

Σου ζητούν να πατήσεις ένα κουμπί και κάπου, σε κάποιο σημείο του πλανήτη που δεν ξέρεις και ποτέ δεν έχεις πάει, ένας άνθρωπος πεθαίνει. Πατώντας αυτό το κουμπί γίνεσαι πλούσιος. Ας πούμε ότι σου δίνονται ένα εκατομμύριο ευρώ. Θα το κάνεις; Είσαι φτωχός είσαι απελπισμένος, έχεις μεγάλη ανάγκη για αυτά τα λεφτά αλλά θα το κάνεις; Θα πατήσεις αυτό το κουμπί;

Οι σκέψεις αυτές μου ήρθαν στο μυαλό αυτές τις μέρες. Ξανά και ξανά, περπατώντας στο λιμάνι της Μυτιλήνης εκεί κοντά στην προβλήτα με το όνομα του Κυριάκου Παπαδόπουλου, του αξιωματικού του Λιμενικού σώματος που αποτέλεσε εμβληματική μορφή κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης του 2015, συμμετέχοντας με τους συναδέλφους του σε διασώσεις χιλιάδων προσφύγων στο Αιγαίο.

Ο χαμός του Κυριάκου τον Οκτώβρη του 2018 σόκαρε την κοινή γνώμη και σύσσωμη η ελληνική κοινωνία έκλαψε στο φευγιό του. Όπως έγραφαν οι εφημερίδες εκείνες τις ημέρες «Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έγινε γνωστός στη διάρκεια της ανθρωπιστικής προσφυγικής κρίσης σαν το πρόσωπο μιας Ελλάδας που επιμένει στην αξία της ανθρώπινης ζωής, όποια κι αν είναι αυτή.»

Ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος δήλωσε ότι ο Κυριάκος Παπαδόπουλος «εκτός από γενναίος αξιωματικός, υπήρξε ένας μεγάλος Άνθρωπος, άξιος εκπρόσωπος της ελληνικής ψυχής και του ελληνικού Πολιτισμού» ενώ ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε ότι «η Ελλάδα έχασε έναν σπουδαίο άνθρωπο και ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους μας».

Ένα χρόνο μετά το φευγιό του Κυριάκου Παπαδόπουλου η Ελληνική Βουλή με ομόφωνη απόφασή της προχώρησε στην «υιοθέτηση» των ανήλικων τέκνων του όπως γίνεται και στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που πέφτουν στο καθήκον.
Τις ημέρες αυτές η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι έκλεισε επιτέλους τα σύνορα καθώς οι προσφυγικές ροές έχουν μηδενιστεί σε Χίο και Σάμο και έχουν μειωθεί πάρα πολύ στη Λέσβο.

Καθώς μάλιστα οι ροές στη Βόρεια Λέσβο συνεχίζονταν είχαμε χαρακτηριστικά σχόλια για «τρύπα» στο βορά από τον Περιφερειάρχη κ Μουτζούρη, αφήνοντας υπονοούμενα για κάποιους, που δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους. Μάλιστα προς αποκατάσταση αυτού του «ζητήματος» είχαμε και σχετικές επισκέψεις στη Λέσβο του υπουργού Ναυτιλίας κ Πλακιωτάκη,του κ ειδικού χειριστή για το προσφυγικό κ. Στεφανή και του αρχηγού του Λιμενικού σώματος.

Τους τελευταίους μήνες υπάρχουν πολλές καταγγελίες για επαναπροωθήσεις από την Ελλάδα ανθρώπων (προσφύγων ή μεταναστών δεν έχει διαφορά) προς την Τουρκία. Υπάρχουν φωτογραφίες από τη Σάμο και τη Χίο από συγκεκριμένους ανθρώπους που βρέθηκαν σε παραλίες στα νησιά μας και την επόμενη μέρα βρέθηκαν στην Τουρκία.

Έγιναν σχετικές ερωτήσεις στην Ευρωβουλή αλλά και στο ελληνικό κοινοβούλιο, ειδησεογραφικά μέσα από όλη την Ευρώπη μιλούν ξεκάθαρα για επιχειρήσεις επαναπροώθησης από την Ελλάδα με μασκοφόρους που αφαιρούν τις μηχανές, τα καύσιμα τις κάρτες sim και τα κινητά τηλέφωνα των προσφύγων και τους επιστρέφουν σε τουρκικά χωρικά ύδατα.

Τις τελευταίες δε ημέρες γινόμαστε μάρτυρες τραγικών περιστατικών όπου βάρκες προσφύγων χωρίς μηχανές είναι καταμεσής του πελάγους ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία με τους λιμενικούς των δύο χωρών να αρνούνται τη διάσωση τους ισχυριζόμενοι ότι είναι σε ξένα ύδατα.

Άνθρωποι που δεν ξέρουμε εάν είναι δικαιούχοι ασύλου ή όχι δεν τους δίνεται το δικαίωμα να ζητήσουν προστασία από την «πολιτισμένη και προοδευτική» Ευρώπη όπως επιτάσσουν οι διεθνείς συνθήκες.

Οι τοπικές αρχές μας εξαίρουν τον αγώνα των Ενόπλων Δυνάμεων για την αποτροπή των προσφυγικών ροών, την ώρα που οι δύο χώρες παίζουν παιχνίδια εξωτερικής πολιτικής με θύματα αθώους πρόσφυγες, ενώ η Ευρώπη και οι δυνάμεις της Frontex παρακολουθούν αμέτοχοι, κάνοντας τα στραβά μάτια, προσπαθώντας να πείσουν ότι διατηρούν ακόμα τις ανθρωπιστικές αξίες της Ευρωπαϊκής ένωσης. Πρέπει να υπάρχει έλεγχος των συνόρων αλλά πρέπει να δίνεται και το δικαίωμα σε όποιον θέλει να κάνει αίτημα ασύλου.

Από τη στιγμή που δεν δίνεται νόμιμη πρόσβαση στο άσυλο αναγκαστικά οι πρόσφυγες μπαίνουν στις βάρκες και οι επαναπροωθήσεις είναι απάνθρωπες και παράνομες.

Ηκοινή γνώμη στα νησιά μας και την ηπειρωτική Ελλάδα μένει αμέτοχη και απαθής, με τους ακροδεξιούς να κατηγορούν μάλιστα την κυβέρνηση, για τις λίγες αφίξεις βαρκών που καταφέρνουν να περάσουν, καλώντας τις ένοπλες δυνάμεις να τους πνίξουν όλους.

Ελπίζουμε μόνο να έχουμε ένα ναυάγιο και χαθούν και πάλι δεκάδες ζωές όπως έγινε πολλές φορές στο παρελθόν. Είναι θέμα χρόνου να συμβεί. Θα συμβεί, μην ξεγελιόμαστε, εάν πατήσουμε το κουμπί που αναφέραμε στην αρχή μπορεί να γίνουμε πλούσιοι, μπορεί να αισθανόμαστε «ασφαλείς» αλλά θα χαθούν κάποιοι άνθρωποι. Μην πούμε μετά ότι δεν το ξέραμε.

Οι καταγγελίες είναι πολλές, όλα αυτά γίνονται με την ανοχή μας. Μπορεί να το αντέξει αυτό η συνείδηση μας;

Και τότε θα θυμηθούμε και πάλι τις ανθρωπιστικές μας «ευαισθησίες»,όπως τότε με το πνιγμό του μικρού Αϊλάν στα παράλια της Τουρκίας το 2015. Και θα θυμηθούμε τον Παπαστρατή από τα Κεραμιά της Λέσβου που πριν πεθάνει άφησε παρακαταθήκη σε όλους μας λέγοντας «"Αγαπάτε Αλλήλους. Ο Θεός είναι η αγάπη.

Αγαπάτε το ίδιο και χωρίς διακρίσεις, άσχετα από τη θρησκεία, την εθνικότητα, το φύλο, τη φυλή, τις πολιτικές πεποιθήσεις. Άσχετα από οτιδήποτε αγαπάτε δίχως όρια ο ένας τον άλλο. Μόνο έτσι λεγόμαστε άνθρωποι, μόνο έτσι νικάμε τον θάνατο.»
Παραφράζοντας τον Χρόνη Μίσιο… Καλά εσείς, Κυριάκο και Παπαστρατή, φύγατε νωρίς…