Πώς μου ήρθε τώρα, κοντά τρεις μήνες μετά το Πάσχα, να σκέφτομαι, ότι καλά που ήταν και η καραντίνα του κορωνοϊού και δεν γιορτάσαμε το Πάσχα, και έτσι γλυτώσαμε από ένα ακόμη παραλήρημα των κατά δήλωση "φιλόζωων".

Που εσχάτως φτιάξανε και το κόμμα "Φίλοι των Ζώων", ή κάπως έτσι... Φαντασθείτε την "οργή" τους, από τον ...σφαγιασμό δεκάδων χιλιάδων αμνοεριφίων, προκειμένου οι "ελληνοβάρβαροι" να γιορτάσουν παραδοσιακά το ελληνικό Πάσχα και τον οβελία τους.

"Οι βάρβαροι έβαψαν τα χέρια τους με αίμα. Άγριος σφαγιασμός αμνών και εριφίων σε όλη την ελληνική επαρχία, για να ικανοποιήσουν τη βαρβαρότητα και τα κοιλιόδουλα αισθήματά τους. Που δεν αρκούνται μόνο στον άγριο σφαγιασμό των αθώων αμνών και εριφίων, αλλά οι βάρβαροι τα σουβλίζουν κιόλας.

Με μια σιδερένια σούβλα, που τρυπάνε το αρνάκι απ' τον ποπό του και που βγαίνει από το κεφαλάκι τους. Και το βάζουν πάνω απ' τα αναμμένα κάρβουνα και το στριφογυρνάνε, λες και ήταν ο Αθανάσιος Διάκος, για να ψηθεί. Και δεν αρκούνται σ' αυτό. Αλλά τυλίγουν ακόμη και τα αντεράκια τους και τα συκώτια τους, για να τα κάνουν κοκορέτσι. Και χορεύουν και τσάμικο, πιασμένοι σε κύκλο γύρω- γύρω από τις σούβλες, με τους ήχους του κλαρίνου και του νταουλιού. Για να τηρήσουν, λέει, το έθιμο. Οι βάρβαροι...Δεν θα ευαισθητοποιηθεί κανένας εισαγγελέας να τους επαναφέρει στον πολιτισμό?!". Να μη σας φανεί καθόλου παράξενο, αγαπητοί φίλοι μου, να δείτε ανάλογου περιεχομένου δημοσίευμα το ερχόμενο Πάσχα (με την ελπίδα ότι δεν θάχουμε πάλι καραντίνα...), με συντάκτη κάποιον από το κόμμα "Φίλοι των ζώων" ή κάποιου δήθεν φιλόζωου.

Διότι, αν λάβουμε υπόψη, τι αμετροέπεια, τι υποκρισία και τι ψευδολογία εισπράξαμε αυτές τις μέρες, με αφορμή το Πανηγύρι του Ταύρου στην Αγία Παρασκευή, μάλλον βρίσκω λίγο συνεσταλμένη την παραπάνω πιθανολογούμενη ανακοίνωση - καταγγελία των ως άνω "ευαίσθητων" συμπολιτών μας. Και τι δεν έγραψαν: "Βασανίζουν τον ταύρο, περιφέροντάς τον αλυσοδεμένο στους δρόμους του χωριού και μετά τον οδηγούν σε σφαγιασμό μπροστά στα μάτια των επισκεπτών"!!

"Βασανίζουν τα άλογα με βάρβαρο τρόπο" και με την προτροπή : "δεν θα βρεθεί ένας εισαγγελέας να σταματήσει τη βαρβαρότητα?", αναρωτιούνται, δήθεν "συγκλονισμένοι", οι ...πολιτισμένοι. Μα πώς γίνεται να είναι πολιτισμένοι, αυτοί που επιχειρούν να δηλητηριάσουν τους αναγνώστες, με άθλιες ψευδολογίες και αμετροέπειες. Που χαρακτηρίζουν συλλήβδην "βαρβάρους" τους κατοίκους ενός χωριού, που όχι μόνο δεν βασανίζουν τα ζώα, αλλά τα λατρεύουν πραγματικά. Και όχι επειδή γράφτηκαν στο " Κόμμα Φίλων των ζώων". Αλλά που συνεχίζουν τα έθιμα του τόπου τους και τη λαϊκή παράδοση αδιάλειπτα μέχρι σήμερα από το 1774. Από τότε που ιδρύθηκε το "Ισνάφι των Ζευγάδων", και υφίσταται μέχρι σήμερα ως "Γεωργικό Σωματείο - Η Πρόοδος".

Και τιμούν τη μνήμη του προστάτη Αγίου τους, του Αγίου Χαραλάμπου, με τη θυσία του ταύρου του πρωτοζευγά και το πανηγύρι των αλόγων. Και το ταύρος και τα άλογα, είναι "ιερά" ζώα για τους Αγιοπαρασκευώτες. Τα λατρεύουν στην κυριολεξία. Γιατί αποτελούν συστατικά στοιχεία στο βιός τους. Αγροκτοκτηνοτρόφοι ανέκαθεν στην πλειονότητά τους, που έχουν ζυμωθεί με τη γή και τον ιδρώτα στα χωράφια τους.

Να οργώνουν τη γη, να αλωνίζουν τα σπαρτά, να κουβαλάνε το λιόκαρπο και τα σιτηρά, χρησιμοποιώντας ως αγροτικό "εργαλείο" τους, τα άλογα, τα βόδια, τα μουλάρια. Τα ζεύαν στο αλέτρι, τα φορτώναν, τα χρησιμοποιούσαν για μεταφορικό μέσο, τα πεταλώναν και τα είχαν δίπλα τους στο σταύλο, σαν μέλη της οικογένειάς των.

Σίγουρα όλα αυτά, θα φαντάζουν ως "βαρβαρότητες" και ¨βασανισμοί" για τους δήθεν φιλόζωους. ("Ακούς εκεί να φορτώνουν και να καλυβώνουν τα ζώα! Να τα αναγκάζουν να σέρνουν το αλέτρι! Πού ακούστηκε?").Αυτή όμως ήταν η δομή της αγροτοκτηνοτροφικής οικογένειας. Κι όταν τύχει να αρρωστήσει το ζωντανό τους, αρρωσταίνουν κι αυτοί οι ίδιοι. Και σ' αυτά δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής. Είναι η απόλυτη πραγματικότητα. Και εμφανίζονται τώρα οι δήθεν "ευαίσθητοι" και αντιστρέφοντας βάναυσα την πραγματικότητα, αρχίζουν το παραλήρημά τους : "Μαζέψτε τους βάρβαρους, που βασανίζουν τα άλογα, που σφαγιάζουν τον αθώο ταύρο, χωρίς αναισθητικό, μπροστά στα μάτια των παιδιών!".

Ε, ως εδώ "Αργείοι". Ο ταύρος οδηγείται στο νόμιμο δημόσιο σφαγείο, με όλους τους κανόνες της υγειονομικής νομοθεσίας, όπου θανατώνεται με το ηλεκτρικό "πιστόλι", νόμιμα και κανονικά, όπως όλα τα σφάγια. Από τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, προμηθεύονται τα φιλέτα τους και τα νουά τους, όλοι οι φωνασκούντες και ψευδολογούντες δήθεν ευαίσθητοι δημοσιογράφοι κλπ.

Και από το κρέας του παρασκευάζεται το φαγητό (κεσκέτς), που μοιράζεται δωρεάν σε όλους τους προσκυνητές. Τα άλογα δεν βασανίζονται, αλλά πλένονται και στολίζονται, και με αναβάτες ακόμη και μικρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, από 6 ετών και άνω, παρελαύνουν με τη μουσική, με μπροστάρη τη σύζυγο του προέδρου του Σωματείου.

Που κρατά στην αγκαλιά της την εικόνα του Άγιου Χαράλαμπου. Και ανεβαίνουν στο εξωκλήσι στο βουνό "Ταύρος". Για να λειτουργήσουν τον Άγιο. Για να ευλογήσει ο ιερέας τα άλογα. Για να καρπίσει η γής και τα ζωντανά τους. Και για να συνεχίσουμε τα λαϊκά μας έθιμα. Συνεχίζοντας τις γιορτές της αρχαιότητας, τις αφιερωμένες στη βλάστηση και στην κάρπιση.

Γιατί κάποιοι συνεχίζουν να είναι ρομαντικοί και δεμένοι με τις ρίζες τους και τα έθιμά τους. Δεν πρόκειται να τα ξεριζώσουν η αμετροέπεια και η υποκρισία των δήθεν "ευαίσθητων" και "πολιτισμένων". Ας ψαρέψουν αλλού...

Υ.Γ. "Κατάφεραν" και με θύμωσαν λίγο, και να δεις που στο τέλος θα εγγραφώ στη λίστα των "κουρμπαντζήδων" (των χορηγών δηλ. του πανηγυριού), όπου πρέπει να περιμένεις καμιά δεκαριά χρόνια για να πάρεις σειρά. Γιατί όλοι το έχουν "τάμα" στον Αγιο. Απ' τη μακρινή Αυστραλία, την Αμερική κι αλλού. Που κανονίζουν να επισκεφθούν το χωριό τους τα ξενητεμένα μας αδέλφια, τις μέρες του πανηγυριού. Μήτε καλοκαίρι τους νοιάζει μήτε άλλη γιορτή. Το τάμα τους θέλουν στον Αγιο Χαράλαμπο.