«Πρόκληση για όλους η κοινωνική συνοχή μαζί με την ανθρωπιά και τον ανθρωπισμό του»
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922 στη Σκάλα Λουτρών μίλησε για τις σύγχρονες προκλήσεις με αφορμή τις μνήμες από την προσφυγιά της Μικρασιατικής Καταστροφής
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 20/8/2020
Φανερά συγκινημένη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922 στη Σκάλα Λουτρών, στην επίσκεψη με την οποία έκλεισε το εξαήμερο διακοπών της στη Λέσβο που ξεκίνησε με την συμμετοχή της στον επίσημο εορτασμό της γιορτής της Παναγίας στην Αγιάσο.
Την υποδέχτηκαν και την ξενάγησαν στα μουσείο στο παλιό σχολείο του προσφυγικού συνοικισμού της Σκάλας Λουτρών, ο Πρόεδρος Δημήτρης Παπαχρυσός και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου των Μικρασιατών της Σκάλας Λουτρών «το δελφίνι» μαζί με τον Πρόεδρο της Κοινότητας Λουτρών Βασίλη Μαμώλη.
«Όλη η Ελλάδα έχει μνήμες από την προσφυγιά του 1922 αλλά νομίζω αυτός ο τόπος τις διατηρεί πάρα πολύ έντονες γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο ότι βρέθηκε αυτός εδώ ο χώρος να γίνει αυτό το μουσείο της προσφυγιάς και της μικρασιατικής καταστροφής» είπε η κ. Πρόεδρος ενθυμούμενη «τη δική της μάχη στη Δικαιοσύνη για να σωθούν τα προσφυγικά. Οι προηγούμενοι από εμάς έζησαν αυτή την περίοδο. Για εμάς τους νεότερους σημαντική είναι η μνήμη και είναι σημαντικό για τους ακόμη πιο νέους να διατηρούνται οι μνήμες αυτές».
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλώντας με τους Μικρασιάτες της Σκάλας Λουτρών αναφέρθηκε και «στην αντίδραση της τοπικής κοινωνίας. Υπήρξαν, είπε, δυσκολίες και όμως τελικά αφομοιώθηκαν έγιναν αποδεκτοί οι άνθρωποι, έστησαν εδώ τα σπίτια τους, απέκτησαν βιος, έκαναν οικογένειες κι έτσι δημιουργήθηκε ο πλούτος της πολιτιστικής παράδοσης, της παραγωγικής αυτής παράδοσης της Λέσβου. Γιατί αυτό νομίζω ότι είναι το νόημα όλων αυτών, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν καλά στοιχεία να δώσουν και μπορεί κανείς να αντλεί τα καλύτερα από όλους για να κάνει κάτι καλύτερο για το μέλλον. Αυτά ίσχυαν τότε και τα είδαμε στην πράξη να γίνονται».
Με αφορμή την παρουσία της στο Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922 η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε «στο κύμα προσφυγιάς και μετανάστευσης γιατί δεν είναι όλοι όσοι έρχονται πρόσφυγες» και «την ένταση που δημιουργείται και ζείτε κι εσείς στον τόπο εδώ».
«Δεν έχουν όλα τα φαινόμενα την ίδια μορφή και γι’ αυτό δεν παράγουν την ίδια ένταση ίσως. Αλλά εγώ πάντα προσπαθώ να σκέφτομαι τα θετικά ότι πρέπει να αποβλέπουμε πάντα στη θετική πλευρά των πραγμάτων και να τα διαχειριζόμαστε. Στο μέτρο που ξεφεύγει η κατάσταση πρέπει να τυγχάνει μιας διαχείρισης για να μπορεί πάνω από όλα να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή» σημείωσε ακόμα σχολιάζοντας τα όσα συμβαίνουν στις μέρες μας. Έσπευσε όμως να πει πως «όλον αυτό τον καιρό που γίνεται συζήτηση ειδικά σ’ αυτό το νησί αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα θυμάμαι διαβάσματά μου από την ιστορία και τη λογοτεχνία για τις εντάσεις που είχαν δημιουργηθεί σε εκείνη την περίοδο και πώς κατάφεραν τελικά να ανατραπούν και να μπορέσουμε όλοι να προχωρήσουμε. Είναι δύσκολες ιστορίες αλλά είναι μια πρόκληση για όλους μας. Το να διατηρήσει κανείς την κοινωνική συνοχή αλλά και την ανθρωπιά και τον ανθρωπισμό του. Κι αυτό νομίζω για την Ελλάδα είναι ένα στοίχημα» κατέληξε η κ. Πρόεδρος.