Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η συνάντηση της Cosmos FC με την επικεφαλής δράσεων της UEFA Carine N' Koue την Πέμπτη.

Συζητήθηκαν θέματα που αφορούσαν την Cosmos FC Lesvos, καθώς και της συνεργασίας της με την ομάδα του νησιού μας, τον Αιολικό. Παρόντες στην συζήτηση ήταν επίσης ο πρόεδρος του Αιολικού κ. Σ. Γρυπιωτης, καθώς και ο πρεσβευτής της Cosmos, Francis Kalombo.

Δημοσιεύουμε σήμερα το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο 2^ο τεύχος της «Πλατείας», η οποία διανέμεται δωρεάν σε όλο το νησί.

Το κείμενο που εξηγεί το νομοσχέδιο πλήρους ένταξης των προσφύγων στην αθλητική δραστηριότητα, είναι αυστηρώς ακατάλληλο για ξενοφοβικούς και… «άμπαλους».

Πριν από δύο χρόνια, η είδηση που θάφτηκε στα ψιλά, για να μην θεωρηθεί τότε ως «πρόκληση» απέναντι στις ορδές των στρατολογημένων «ανησυχούντων» του διαδικτύου γύρω από την εξέλιξη του προσφυγικού, ήταν τα διαδοχικά «όχι» τοπικών ερασιτεχνικών σωματείων της Λέσβου σε προσκλήσεις της ποδοσφαιρικής ομάδας προσφύγων και μεταναστών Cosmos F.C., για έναν φιλικό αγώνα.

Εκείνα τα «όχι», που έμειναν όμως σαν μαχαιριά στη συνείδηση της Λέσβου της αλληλεγγύης, ξεπεράστηκαν ευτυχώς γρήγορα, από τα μεγαλοπρεπέστατα «ναι» που ακολούθησαν και είπαν οι δύο μεγαλύτερες ομάδες του νησιού, ο Αιολικός και η Καλλονή. Δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε δεκάδες πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι στο αδιέξοδο του ΚΥΤ Μόριας, να κάνουν αυτό που αποδεδειγμένα ενώνει τους ανθρώπους, ευκολότερα και αμεσότερα απ’ οτιδήποτε άλλο. Να παίξουν μπάλα, να μιλήσουν την πιο διαδεδομένη κοινή «γλώσσα» που είναι αυτή του αθλητισμού και να συστηθούν στην τοπική κοινωνία.

Ναι, ο Φράνσις Κολόμπο που του εκδόθηκε πρόσφατα αθλητικό δελτίο στον Αιολικό -όπως μετέδωσε πρώτο το «Νησί»-  και έγινε viral σε όλη τη χώρα, είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας που περιγράφεται. Και μόλις ο πρώτος από τους πολλούς που θα ακολουθήσουν, μετά από την προαναγγελθείσα εκ μέρους της κυβέρνησης, κατάθεση νομοσχεδίου που θα προβλέπει πλήρη δικαιώματα ένταξης στην αθλητική δραστηριότητα του ερασιτεχνικού αθλητισμού, σε όλους όσοι διαμένουν νόμιμα στην Ελλάδα: με άδεια διαμονής σε ισχύ ή σε κατόχους βεβαίωσης κατάθεσης αίτησης για την άδεια διαμονής, σε πολίτες τρίτης χώρας ή ανιθαγενείς, που διαμένουν στη χώρα και σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας είτε αιτούντες διεθνούς προστασίας.

Τι σημαίνει τώρα αυτή η απόφαση σταθμός για την Ελλάδα και τον ελληνικό αθλητισμό, που ανακοίνωσε ο Υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης σε εκδήλωση στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ για την παρουσίαση του ευρωπαϊκού προγράμματος ASPIRE (Activity, Sport and Play for the inclusion of  Refugees in Europe) που αφορά στην προσαρμογή και την κοινωνική ένταξη των προσφύγων μέσω του αθλητισμού;

Όχι, ο Φορτούνης δεν θα παίζει με μαύρους

Αφού ξεκαθαρίσουμε για τους εθνικά υπερευαίσθητους τελευταία, πως δεν κινδυνεύει ο Φορτούνης να παίζει με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος «μαζί με άλλους δέκα μαύρους», πάμε να δούμε το τι μπορεί πρακτικά να σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο. Προσθέτοντας και πως δεν υποκρύπτεται κανένα –άλλοτε αγαπημένο για τα λατρευτά μετάλλια- σχέδιο μαζικών «ελληνοποίησεων» για να προκληθούν κι άλλες αμήχανες στιγμές «Αντετοκούνμπο», απόδειξης δηλαδή της αλά καρτ «καθάριας εθνικής υπερηφάνειας» κάποιων άλλων.

Δελτίο αθλητή

Το νομοσχέδιο που κατατίθεται, δίνει ουσιαστικά το δικαίωμα έκδοσης αθλητικού δελτίου σε πρόσφυγες και μετανάστες, στο στάδιο του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Κάθε ομάδα δηλαδή των τοπικών πρωταθλημάτων, θα μπορεί να δίνει φανέλα σε έως και τρεις ή τέσσερις πρόσφυγες και μετανάστες για να αγωνίζονται και στα επίσημα παιχνίδια τους. Σε επίπεδο Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λέσβου, υπάρχουν σήμερα πάνω από 100 αιτούντες άσυλο που προπονούνται με τις τοπικές ομάδες του νησιού, αλλά δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε αγώνες. Πρόκειται για παιδιά που είναι ιδιαίτερα αγαπητά στα χωριά που παίζουν και έχει σημασία να καταγραφεί, πως τους δόθηκε ουσιαστικά η ευκαιρία να γίνουν αγαπητά, μόνον όταν μοιράστηκαν μία μπάλα ποδοσφαίρου με τους γηγενείς. Μέχρι πριν από το πρώτο τους «δίτερμα», ήταν παραδομένοι στην προκατάληψη.

Τώρα είναι οι παιχταράδες. Ο «Στήβεν», ο «Φράνσις», ο «Ντζο». Οσονούπω θα μπορούν να φορούν και τη φανέλα της Μόριας, του Αφάλωνα και των Κεραμειών και όχι μόνο τις προπονητικές «σαλιάρες» για να αποδείξουν και σε άλλα χωριά τη φήμη τους για όσο ακόμα θα περιμένουν την αναχώρησή τους από το νησί ή τη χώρα. Και είναι σίγουρο, πως μέσω της απελευθέρωσης που τους παρέχει το νομοσχέδιο, η συμμετοχή τους στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, θα βελτιώσει σημαντικά το επίπεδο και την ποιότητα των λεσβιακών ομάδων. Δεν το λέμε εμείς. Το λένε οι προπονητές τουλάχιστον του ποδοσφαίρου…

Η νίκη του Γιώργου Πατλάκα

Αν και ακόμα δεν έχουν διαρρεύσει οι ακριβείς διατάξεις του νομοσχεδίου, η στόχευσή του θεωρείται από ειδικούς του ποδοσφαίρου, ως η πιο πρωτοποριακή και προοδευτική αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη. Κάποιοι μάλιστα ήδη παραλληλίζουν το εν λόγω νομοσχέδιο, με την επανάσταση που έφερε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ο περίφημος νόμος «Μποσμάν» τη δεκαετία του 1990, ανοίγοντας τα σύνορα των χωρών και διευκολύνοντας τις μεταγραφές «ξένων» παικτών στα εθνικά πρωταθλήματα. Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί, ότι η δυνατότητα σε πρόσφυγες και μετανάστες να αγωνίζονται στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, θα δίνεται βάσει των ισχύοντων περιορισμών της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και της Ευρωπαϊκής (UEFA). Κοινώς, κάθε ομάδα θα εξακολουθεί να έχει δικαίωμα να «δηλώνει» στην έναρξη κάθε σεζόν, μέχρι τρεις ή τέσσερις «ξένους» ποδοσφαιριστές.

Από αυτή την εξέλιξη τώρα, δικαιωμένος όσο κανείς άλλος θα πρέπει να αισθάνεται ο ιδρυτής της γνωστής μας Cosmos F.C., ο Γιώργος Πατλάκας. Ο άνθρωπος που διέβλεψε πρώτος στα μέρη μας την ευεργετική δυνατότητα του αθλητισμού, για να καταπραΰνει τις εντάσεις που προκάλεσε ειδικά λίγα χρόνια πριν, αυτό που περιγράφουμε -ατελώς πάντως οι περισσότεροι- ως «προσφυγικό» στη Λέσβο. Μέσω του νομοσχεδίου, βλέπει το όραμά του να γίνεται σε έναν μεγάλο βαθμό πραγματικότητα, αν και είναι σίγουρο πως θα ήθελε να δει κάποτε και την ομάδα του να αγωνίζεται κανονικά σε ένα εθνικό πρωτάθλημα, που επί του παρόντος δεν προβλέπεται.

Ο αθλητισμός έχει λυμένα τα θέματά του…

Για να μην μείνει κανείς με την εντύπωση, πως η μικρή αυτή ανάλυση της ένταξης των προσφύγων στον αθλητισμό, θεωρείται επαρκής για να πιάσει όλο τον προβληματισμό που απορρέει η περίφημη ένταξη των προσφύγων και μεταναστών στις τοπικές κοινωνίες και στην Ευρώπη, απαιτείται μία εξήγηση. Μιλάμε για αθλητισμό, που έχει δώσει αποστομωτικές απαντήσεις χρόνια τώρα, στον ρατσισμό, στην ξενοφοβία και στον φασισμό, διαθέτοντας μακράν την ιδανικότερη «Κοινωνία των Εθνών» και των ανθρώπων. Δίνοντας μαθήματα σε πολιτικούς, σε θεσμούς, σε πολιτεύματα και σε πολιτείες. Και επειδή μιλάμε για αθλητισμό, το παρόν κείμενο, πληροφορεί πως η αθλητική κοινότητα της Λέσβου, έχει ήδη εντάξει αρκετούς πρόσφυγες και μετανάστες. Δεν περίμενε κανέναν «φωνακλά» να τους υποδείξει πώς και με ποιους θα παίζουν…