«Πάντα με τη σκέψη στον ήλιο»
Γράφει η ΤΖΩΡΤΖΙΑ ΡΑΣΒΙΤΣΟΥ Δημοσίευση 24/4/2019
Γέμισε η πλατεία. Όμως εγώ έμεινα να περιμένω. Μια πικρή γεύση για όσους περίμενα ότι θα βρίσκονταν μαζί μας, που όμως είτε από φόβο, είτε από αδιαφορία, είτε (το πιθανότερο) για λόγους πολιτικούς δεν ήθελαν να εμφανιστούν. Θλιβερό, όμως έτσι είναι η ζωή…
Και τότε άκουσα την πιο σωστή κουβέντα από κάποιον που από τότε που τον θυμάμαι δεν σταμάτησε ποτέ να κοιτάζει τον ήλιο:
«Εσύ, την ημέρα των γεγονότων πού ήσουν;» με ρώτησε.
Θα μπορούσα να του πω, πως μπορεί να μην ήμουν εκεί, αλλά έγραψα και είπα και πήρα θέση δημόσια και καταδίκασα και δεν φοβήθηκα (ή ίσως και να φοβήθηκα) και στοχοποιήθηκα και τσαλακώθηκα, όμως δεν του είπα τίποτα απ’όλα αυτά.
Γιατί είχε δίκιο. Αν τη νύχτα των γεγονότων ήμασταν όλοι εκεί, θα είχαμε γλιτώσει την ντροπή. Θα ήμασταν μάρτυρες των γεγονότων, θα είχαμε βοηθήσει, θα είχαμε μαζέψει τα παιδιά, θα είχαμε δώσει το σωστό παρόν. Αν ήμασταν εκεί, τα γεγονότα της πλατείας Σαπφούς δεν θα είχαν γίνει. Οι φασίστες θα είχαν κρυφτεί, οι νοικοκυραίοι δεν θα είχαν ξετσουμίσει. Όμως εμείς δεν ήμασταν εκεί. Όπως και χτες δεν ήταν εκεί κάποιοι άλλοι.
Έτσι με μιά ερώτηση, με έβαλε στη θέση μου. Δεν αρκεί μόνο ένα «παρόν» εκ των υστέρων για να καταδικάσει, αλλά ένα παρόν την κρίσιμη στιγμή για να αποτρέψει.
Τρείς λέξεις το μήνυμα της προχτεσινής αντιφασιστικής συγκέντρωσης: «Εσύ πού ήσουν;»