Βιολογικός νότιας πόλης: Γεροί ναμαστε να τον θυμόμαστε…
Γράφει ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΑΚΑΣ
Δημοσίευση 16/8/2021
Μάλλον πρέπει να έχουμε γίνει βαρετοί με το θέμα. Ποιός ξέρει, μπορεί να μας πουν και γραφικούς. Με τις τόσες φορές, που γράφουμε και ξαναγράφουμε για τον Βιολογικό της νότιας Μυτιλήνης, με τα διαβήματα και τις διαμαρτυρίες μας, που κάθε τρεις και τόσο προβάλουμε. Εδώ και είκοσι χρόνια… Δεν τα λες και λίγα. Αλλά το δούλεμα φαίνεται πως είναι διαχρονικό. Και …ποικιλόχρωμο.
Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι πήραμε λίγο θάρρος και ελπίδα, αφού περί τον Οκτώβριο μήνα (αν θυμάμαι καλά…) δημοπρατήθηκε επιτέλους το έργο. Έστω και για το πρώτο του τμήμα. Τη μονάδα επεξεργασίας των λυμάτων. Ε, που θα πάει, θα ακολουθήσουν και τα δίκτυα. Λέγαμε…Και μας έλεγαν οι αρμόδιοι (Δήμαρχοι, Πρόεδροι κλπ υπεύθυνοι).
Η βρώμα από την αδιάκοπη απόρριψη των βοθρολυμάτων μέσα στα δίκτυα ομβρίων, συνεχιζόταν βέβαια, χωρίς να ιδρώνει κανενός αρμοδίου το αυτί (και συνεχίζεται με …συνέπεια μέχρι και σήμερα, ακόμη και συνθήκες αφόρητου καύσωνα), αλλά λέγαμε όλοι, πού θα πάει βρε αδελφέ, θα ανοίξουν οι προσφορές των εργολάβων, θα αξιολογηθούν, θα καταλήξουν οι αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου στον τελικό ανάδοχο του έργου, και που θα πάει, μια μέρα θα αρχίσει το έργο.
Όταν ρωτάγαμε τους αρμόδιες, μας δήλωναν, ως …ρεαλιστές, ότι περί τα μέσα Μαίου (αυτού που μας πέρασε…), θα ξεκινούσαν τα έργα. Ή, οπωσδήποτε, θα είχε αναδειχθεί ο τελικός ανάδοχος. Έστω, λέγαμε, βρισκόμαστε σε πορεία υλοποίησης του έργου. « Έχει δρομολογηθεί», μας λέγαν οι αρμόδιοι. Εμ έλα ντε. Από μήνα σε μήνα πηγαίναμε και φώς πουθενά. Τη μια, γιατί απεργούσαν οι μηχανικοί που στελεχώνουν την αρμόδια επιτροπή.
«Θα μας πάει λίγο πίσω η απεργία» , μας έλεγαν, αλλά «δεν υπάρχει περίπτωση, το έργο θα γίνει». Κάθετη και οριζόντια η διαβεβαίωση. Και απ’ το Δήμο Μυτιλήνης και από τη ΔΕΥΑΛ. Τελείωσε η απεργία των μηχανικών και άνοιξαν επιτέλους οι προσφορές των συμμετασχόντων στη δημοπράτηση του έργου. Αφού άρχισε ο έλεγχος, πού θα πάει, σε δυό – τρεις μήνες, άντε τέσσερεις, θα τελειώσουν.
Αλλά, τα βάσανα όλων μας, τελειωμό δεν έχουν, κατά πως φαίνεται, διότι : «Άλλαξε ο νόμος για τις επιτροπές των δημοπρασιών, ορίστηκε καινούργια σύνθεση, με πανεπιστημιακό προεδρεύοντα, αλλά θα προχωρήσει…».
Μετέφερα κι εγώ τη «διαβεβαίωση» αυτή (δέκατη πέμπτη, δέκατη έκτη, θα σας γελάσω), στον αγωνιούντα και συμπάσχοντα (από την αφόρητη δυσοσμία των αενάως ανέλεγκτων βοθρολυμάτων Καγιανίου, Ακρωτηρίου ,Βαρειάς και λοιπών προαστίων της νότιας πόλης…) και κουνώντας το κεφάλι, μου απάντησε : «Αποστόλη, νιος ήμουν και γέρασα να ακούω τις διαβεβαιώσεις τους, μας δουλεύουν με διαχρονική συνέπεια».
Και δυστυχώς, μου φαίνεται πως έχει δίκιο ο γείτονας και η δική μου αισιοδοξία, μάλλον σε Δονκιχωτισμό παραπέμπει.
«Ε, άντε ρε Γιώργο, γεροί νάμαστε να τον θυμόμαστε» του είπα κι εγώ. Εξόν , τώρα που θα τελειώσουν οι μεγάλες ζέστες και η θερινή ραστώνη, να ξυπνήσει κανείς απ’ τους αρμόδιους του Δήμου και της ΔΕΥΑΛ, και να ξαναβάλει μπροστά το μαγγανοπήγαδο.
Κουράγιο γείτονες… Και μέχρι τότε, μην πολυανοίγετε τα παράθυρά σας. Ιδίως τις νυχτερινές ώρες. Εκτός και αν έχετε συνηθίσει πλέον (μετά από τόσα χρόνια…) από την αναδυόμενη μπόχα της περιοχής.