«Παίζοντας» κάθε μέρα με το θάνατο
Μια μέρα ενός γιατρού στην κλινική με τα covid περιστατικά του Νοσοκομείου Μυτιλήνης
Δημοσίευση 25/8/2021
*του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΑΥΡΕΛΗ
Το πρωί πας στην δουλειά σου αρκετά σκεπτικός. Τα θετικά στο νησί πολλά. Απορείς γιατί ακόμα δεν είμαστε σε καραντίνα, αφού τα νούμερα λένε άλλα και η νοοτροπία των ντόπιων γνωστή.
Έχεις δουλέψει και εφημερεύσει στην covid κλινική πολλούς μήνες τώρα. Άλλη μία τέτοια μέρα ξημέρωσε. 27 στο σύνολο οι ασθενείς..... πέντε νέες εισαγωγές... και άλλες δυο πρωινές. Πλέον πιο νέοι άνθρωποι νοσηλεύονται. (Ηλικίες 27, 30, 40, 49, 51!!!!).
Φοράς την ... πανοπλία σου και ξεκινάς επίσκεψη. Το κορμί έχει μάθει και δεν ιδρώνει πια τόσο, ο πονοκέφαλος από την ασπίδα στο μέτωπο πιο ήπιος, έχεις μάθει πλέον να ρυθμίζεις τις αναπνοές σου, θυμάσαι πιο εύκολα τα ζωτικά σημεία των ασθενών, έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι τις φοβίες των ασθενών που είναι μακριά από τους αγαπημένους τους και που διαισθάνονται τον σοβαρό κίνδυνο. Δύσκολες οι περιπτώσεις των ασθενών που δυσπνοούν.
Το δύσκολο κομμάτι της επίσκεψης τελείωσε.
Πάμε να αξιολογήσουμε τον εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο. Βλέπεις ακτινογραφία νέου σχετικά και σε καλή γενική κατάσταση και ξέρεις τι θα του συμβεί πιθανότατα σε λίγες μέρες. Κρίμα. Χαίρεσαι με την πρόοδο των περισσότερων.
Ακολουθεί η τηλεφωνική ενημέρωση συγγενών. Πως να του πεις ότι ο συγγενής του, έστω και ηλικιωμένος, ότι θα πεθάνει μόνος του σε ένα θάλαμο;
Προγραμματισμός εξετάσεων για αύριο.
Έμεινε λίγος χρόνος να χαλαρώσεις, αφού έγινε και η αξονική τομογραφία και επιβεβαιώθηκε η πνευμονική εμβολή.
Άλλος ένας θάνατος στην κλινική...
Μαθαίνεις ότι θα στελεχώσεις την covid κλινική, τουλάχιστον άλλους δυο μήνες.
Πότε θα τελειώσει όλο αυτό;
Πότε θα ξαναγίνω παθολόγος;
Πότε θα γυρίσω στην κανονικότητα;
Πότε θα αγκαλιάσω τα παιδιά μου χωρίς φόβο μετά την δουλειά;
Πότε θα πάω στους γονείς μου χωρίς άγχος;
Πότε θα νιώσω ασφάλεια στον χώρο εργασίας μου;
Θα υπάρξει νέα καραντίνα;
Θα υπάρξουν νέες μεταλλάξεις;
Δεν μπορώ να απαντήσω... μάλλον θα ενημερωθώ από τους γιατρούς του facebook.
Παραδίδω στον εφημερεύοντα ιατρό και φίλο την κλινική και τον «σταυρώνω» για καλή εφημερία.
Βγαίνω από την κεντρική είσοδο και τσούζουν τα μάτια μου από τον ήλιο. Λογικό ύστερα από τόσες ώρες. Το κινητό χτυπάει. Άλλος ένας γνωστός μου θετικός. Άλλος ένας που δεν το δήλωσε.
Με χαιρετάει κύριος με μηχανάκι που είναι στενή επαφή αλλά δεν τήρησε την καραντίνα. Παρατηρώ έναν παπά που δεν φοράει μάσκα αλλά κάνει τουλάχιστον τον σταυρό του. Πολιτικός του τόπου μου φωνάζει: «γιατρεεεέ όλα καλά;». Αυτός ζει σε άλλο κόσμο φαίνεται. Φέρε γιατρούς ρε...
Κοντοστέκομαι κ τρελαίνομαι.
Αυτός όμως που με αποτελείωσε ήταν ο... γιατρέ να το κάνω το εμβόλιο;»
Τι να σου πω ρε φίλε;
Ήταν μια αφήγηση επιστημονικής φαντασίας.
Ή μήπως ΟΧΙ;
* Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΥΡΕΛΗΣ είναι γιατρός παθολόγος στην κλινική του κορονοιού στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης. Το κείμενο του είναι σημερινή ελεύθερη ανάρτηση του σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης