Φίλοι μας υποψήφιοι,

Δεν είστε ένας ούτε δύο…είστε πολλοί και σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, και δεν είναι λίγοι.

Ίσως επειδή το μέρος είναι μικρό, οι άνθρωποι λιγότεροι, γνωριζόμαστε με πολλούς.

Ίσως πάλι και να ήρθε! Ναι! αυτό είναι ! Ήρθε η ώρα των σαραντάρηδων! Η ώρα που περιμέναμε για να έρθουμε εμείς, η γενιά μας, στα πράγματα. Μάλλον έτσι εξηγείται ο ατέλειωτος αριθμός σας, φίλοι μας, στις λίστες των υποψηφίων στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές…ακόμα και στις  ευρωεκλογές έφτασε η χάρη σας.

Η αλήθεια είναι ότι η γενιά μας πέρασε μάλλον ξώφαλτσα από πολιτικούς αγώνες. Δεν χρειάστηκε; δεν μπήκε στον κόπο; Υποθέστε ό,τι θέλετε. Τελευταίο οχυρό η διεκδίκηση των πάρτυ της τάξης στην «Αυτοκίνηση», οι καταλήψεις - αλλά αυτές τις οργάνωσε και τις καρπώθηκε άλλος οπότε δεν θα ασχοληθώ-, ολίγη επαναστικότητα στα Πανεπιστήμια, τόση όση να εξασφαλίσει στα προεδρεία καλούς βαθμούς, καλές συστατικές, άντε και δωρεάν σίτιση στη Λέσχη και Erasmus για το λαό, πολλούς, μα πολλούς πύρινους λόγους σε αμφιθέατρα και κυλικεία και το απαραίτητο ξυλίκι για να ανάβουν τα αίματα, αφισοκολλήσεις, διανομή φυλλαδίων, συναυλίες της εκάστοτε νεολαίας, κάποιες διαδηλώσεις που κατέληγαν στο «Διπλό καφέ» στα Εξάρχεια για καφέ…

Τον αγώνα οι σημερινοί 40άρηδες τον δώσαμε αλλού…σε προσωπικές μικρές και μεγάλες μάχες. Να μπούμε στο Πανεπιστήμιο, να βρούμε δουλειά, να την κρατήσουμε, να βρούμε άλλη όταν απολυθήκαμε, να περιμένουμε τον ΑΣΕΠ και κάθε διαγωνισμό/προκήρυξη με αγωνία για το μέλλον, να φύγουμε από το πατρικό μας καταφύγιο και να καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας αυτάρκεις, να μεταναστεύσουμε για μια καλύτερη προοπτική, να αντέξουμε να βλέπουμε τους κόπους μας να εξανεμίζονται με την οικονομική κρίση και να ξαναπιάνουμε το κουβάρι απ’ την αρχή με το κεφάλι ψηλά, να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας σε δουλειές υπο-αμειβόμενες, χωρίς ασφάλεια, να ζούμε τους γονείς μας να αρρωσταίνουν ή να φεύγουν ή να μην τα βγάζουν πέρα με την κουτσουρεμένη σύνταξή τους, να μεγαλώνουμε παιδιά όντας άνεργοι ή απολυμένοι ή ακόμα εργαζόμενοι χωρίς καθόλου ή αρκετά χρήματα και να μην έχουμε να τους προσφέρουμε τα βασικά, να ελισσόμαστε μεταξύ αλλαγών, τροποποιήσεων νόμων, μεταβατικών περιόδων, υποσχέσεων και ψεμάτων, διαψεύσεων και αποδομήσεων, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με τέτοια κι άλλα παρεμφερή παλέψαμε και φτάσαμε στα 40 και, για να θεωρούμαστε πια ώριμοι να αναλάβουμε δημόσια αξιώματα.

Πολλοί σπεύσατε. Και μπράβο σας! Θέλει αρετή και τόλμη! Είναι δα πιο εύκολο να ελέγχεις, να κατηγορείς, να στηλιτεύεις και να καταλογίζεις λάθη στους άλλους απ’ το να μπαίνεις ο ίδιος, οικειοθελώς, στη θέση του ελεγχόμενου.

Να ξέρετε όμως! επειδή είστε οι φίλοι μας, περιμένουμε τώρα που θα είστε εσείς οι εκπρόσωποί μας, να μη μας προδώσετε, να μη μας διαψεύσετε, να κάνετε τη διαφορά!

Συνεργαστείτε, βρείτε μεταξύ των παρατάξεών σας τους καλύτερους και μεταξύ των πολιτικών σας αντιπάλων τους ικανότερους και συνθέστε απόψεις και ιδέες. Βρείτε από κοινού λύσεις με αφοσίωση και οξυδέρκεια. Μην ποζάρετε στα συμβούλια για τις κάμερες, μην πλακώνεστε ποιός θα φανεί, ποιός θα κυριαρχήσει, δεν μασάει πια κανείς κουτόχορτο…ο νέος εκλογικός νόμος όπως είναι φτιαγμένος θέλει σύμπνοια για να πάρετε αποφάσεις. Να σκέφτεστε το καλό του τόπου και των ανθρώπων του, όχι του κόμματος σας και των πολιτικάντηδων. Βάλτε κάτω τα προβλήματα και βρείτε τη θεραπεία, δημιουργήστε με όραμα, θάρρος και σύνεση όσα λέγαμε σε ατέρμονες συζητήσεις και σπάστε τους φαύλους κύκλους. Βρείτε ειδικούς, ρωτήστε, πάτε σε άλλους Δήμους υποδειγματικούς, και διδαχθείτε από το παράδειγμά τους, επιστρατεύστε όλα τα μυαλά και τα χέρια του νησιού, κάθε ταλέντο, κάθε τεχνογνωσία, κάθε όνειρο. Φυλάξτε τα νώτα σας από κόλακες και παραδόπιστους, από συμφέροντα και φιλοδοξίες. Θυμάστε τον Επιτάφιο του Περικλή που διδαχθήκαμε στην Γ’ Λυκείου; ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ !!! Λέξη λέξη!

Ο Θουκυδίδης θα σας δώσει το οπλοστάσιο που χρειάζεστε για να γίνετε ηγέτες:

“Ο Περικλής κατείχε το πλήθος ελευθέρως και ουκ ηγείτο μάλλον υπ’ αυτού αλλ’ αυτός ήγε”.

Εσάς περιμέναμε που είστε ένα με εμάς!

Εμείς, φίλοι μας, θα σας βγάλουμε! βγάλτε μας κι εσείς ασπροπρόσωπους!