Τα ανθρώπινα σκουπίδια
Γράφει ο ΙΩΣΗΦ ΜΠΟΤΕΤΖΑΓΙΑΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 13/6/2019
Στα χρόνια που ασχολούμαι ενεργά με την προστασία των ζώων, έχω συναντήσει πολλές μορφές κακοποίησης και βασανισμού ζώων. Ζώα να εκτελούνται εν ψυχρώ ή γίνονται στόχοι σκοποβολής, ζώα δηλητηριασμένα, χτυπημένα από αμάξια να πεθαίνουν στην άκρη του δρόμου. Σκυλιά δεμένα σε ένα βαρέλι (με 39οC υπό σκιάν) ή σε ένα βράχο.
Αγελάδες και πρόβατα δεμένα κεφαλοπόδαρα ώστε στην κυριολεξία δεν μπορούν να κάνουν βήμα ή να πεθαίνουν από την ασιτία μέσα σε μαντριά-κολαστήρια. Άλογα και γαϊδούρια παρατημένα, να κυκλοφορούν στους δρόμους για να τα χτυπήσουν τα αυτοκίνητα ή ακόμα χειρότερα, να τα σέρνουν πάνω στο οδόστρωμα δεμένα από ένα αυτοκίνητο! Κάθε είδος άγριο πτηνού πυροβολημένο, αλεπούδες να σαπίζουν κρεμασμένες σε φράκτες ή πιασμένες σε παράνομα δόκανα… ό,τι μπορεί να βάλει ο (αρρωστημένος) νους.
Και γι’ όλα αυτά τα εγκλήματα, οι δράστες- αν και όταν πιαστούν- έχουν πάντα μια «δικαιολογία». Υπάρχει όμως ένα έγκλημα το οποίο συνεχίζει να με συγκλονίζει -και για το οποίο δεν μπορώ να βρω καμία «δικαιολογία», οσοδήποτε παράλογη, εξωφρενική ή ανήκουστη. Αναφέρομαι στο να αρπάζεις νεογέννητα πλάσματα από τη μάνα τους, με κλειστά ακόμα τα μάτια, να τα τσουβαλιάζεις σε μια σακούλα με σκουπίδια και να τα πετάς στον κάδο απορριμμάτων.
Όσο και να ακουστεί απίστευτο, τέτοια περιστατικά έχουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα στην Μυτιλήνη- και εννοώ τα περιστατικά στα οποία προλάβαμε να εντοπίσουμε και να βγάλουμε τα ζωάκια. Ποια δικαιολογία μπορεί να υπάρξει για να αρπάξεις τα νεογέννητα από μια μάνα; Ποια ποινή αξίζει σε κάποιον που δολοφονεί με ένα αργό και σαδιστικό τρόπο ένα μωρό που δεν πρόλαβε καν να θηλάσει; Και ποια κόλαση είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσει έναν τέτοιο εγκληματία;
Χαρακτηρίζουμε τη σκληρή και ανάλγητη συμπεριφορά ως "κτηνωδία". Αλλά κανένα κτήνος δεν πετάει τα νεογέννητα μωρά ενός άλλου ζώου στον κάδο απορριμμάτων- για να πεθάνουν από ασφυξία, ή από δίψα, ή να τα αλέσει η σκουπιδιάρα. Κανένα κτήνος, εκτός από ένα ανθρώπινο σκουπίδι.
Υ.Γ. Αφορμή αυτό το κείμενο είναι τα 3 νεογέννητα γατάκια που κάποιος συμπολίτης μας, στις 3 Ιουνίου 2019, πήρε από τη γατούλα που τα γέννησε, τα έκλεισε σε μια πλαστική σακούλα και τα πέταξε σε αγωγό ομβρίων στον Ποταμό Μυτιλήνης- από όπου μπόρεσε να τα απεγκλωβίσει μόνο η Πυροσβεστική. Παρά τις συγκινητικές προσπάθειες των ανθρώπων που τα εντόπισαν και τα έσωσαν, τα γατάκια πέθαναν το ένα μετά το άλλο μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες…