Το να γράψω για το τι καλό πράγμα είναι το δάσος, τι καλό μας κάνει και πόσο κακό και καταστροφικό είναι να χάνεται ένα δάσος, πιστεύω ,πως είναι σαν να πηγαίνω στους εσκιμώους και να τους εξηγώ τι πράγμα είναι ο πάγος.
Ξεπερνώ, λοιπόν, αυτό το σημείο βάζοντας τις δυο πρώτες φωτογραφίες, όπου μπορεί κανείς να χαζέψει μπροστά στην ομορφιά του, στην ομορφιά του δάσους της Αμαλής και να νοιώσει την ζωοδότρα ανάσα του.

Είμαι από τους τυχερούς που χαίρομαι τον παράδεισο αυτό πολύ συχνά. Έτσι, παρακολουθώ διαχρονικά και τις παραμικρές αλλαγές του, είτε αυτές έχουν αιτία τις εποχές του χρόνου - σκέτη μαγεία- , είτε έχουν να κάνουν με ανθρώπινες παρεμβάσεις - ''λιγότερο ευχάριστες'' - ή και σε ασθένειες που παρουσιάζονται στα δέντρα, στα πεύκα, όπως στη προκειμένη περίπτωση.

Το να συναντήσει κάποιος ένα ξεραμένο δέντρο μέσα στο δάσος, ή σπασμένο, σαπισμένο, σαρακοφαγομένο κλπ, ούτε ασυνήθιστο είναι ούτε ανησυχητικό. Θα μπορούσε να έλεγε κανείς ότι είναι μέσα στα πλαίσια της φυσικής ανανέωσης του δάσους.

Έτσι, λοιπόν, αντιμετωπίζαμε κι εμείς τα όποια σποραδικά πεύκα συναντούσαμε που ήταν σε μια τέτοια κατάσταση.

Αρχίσαμε, όμως, να ανησυχούμε, και μάλιστα ιδιαίτερα, όταν τα δέντρα με ένα χρώμα κίτρινο προς το καφέ, δηλαδή δέντρα που ξεραίνονταν με γρήγορους ρυθμούς, έπαψαν να είναι μεμονωμένα αλλά συστάδες, κι ακόμα, δεν ήταν μόνο γέρικα αλλά και νεαρά, και κυρίως, δεν ήταν σπάνια και σποραδικά αλλά, όσο περνούσε ο καιρός τόσο και πλήθαιναν περισσότερο.

Δυστυχώς, ενώ κάποτε έπρεπε να ψάξεις για να βρεις πεύκα σε τέτοια κατάσταση, σήμερα , αν ανεβείς στο βουνό από τον δρόμο της Αγ.Μαρίνας θα δεις πολλά να είναι έτοιμα να ξεραθούν ή και εντελώς ξερά.Και αν περνώντας μπροστά από το στρατόπεδο 2-21 ρίξεις μια ματιά πάνω στην Αμαλή, οι καφέ τούφες, δηλαδή συστάδες δέντρων με καφετί χρώμα δεν είναι καθόλου σπάνιες , και βέβαια ορατές δια γυμνού οφθαλμού.

Πριν αποφασίσω να γράψω τούτες εδώ τις αράδες, ρώτησα κάποιους ανθρώπους, ειδικούς επί του θέματος, και μου είπαν πως το ζήτημα είναι πράγματι ανησυχητικό και πως οι αρμόδιοι - Δασική Υπηρεσία;- έχουν ενημερωθεί εδώ και καιρό, όμως μέχρι τώρα δεν έχει γίνει καμμιά ενέργεια, πράγμα , που αν συμβαίνει είναι τόσο ανησυχητικό και επικίνδυνο όσο και η ίδια η ασθένεια των πεύκων.
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, και θα πρέπει οι πρέπει οι αρμόδιες Υπηρεσίες να κινηθούν τάχιστα.Οι ηγεσίες των αρμόδιων Υπηρεσιών - πολιτικές και υπηρεσιακές- θα πρέπει να χαρακτηρίσουν το ζήτημα υψηλής προτεραιότητας, με στόχο , όχι απλά να προβούν σε κάποιες ενέργειες , για να μην έχουν να λένε οι όποιοι ''περίεργοι'' και ''γρινιάρηδες'' αλλά να αντιμετωπιστεί ριζικά - οριστικά.Θα είναι εγκληματικό εξ αιτίας των γνωστών τοις πάσι πρακτικών- παθογενειών να χαθεί το δάσος της Αμαλής.

ΥΓ: Θα χαρούμε ιδιαίτερα αν οι φόβοι μας είναι υπερβολικοί. Επίσης θα χαρούμε αν οι αρμόδιοι μας ενημερώσουν για οτιδήποτε σχετικό έχει γίνει για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

*Ο Παναγιώτης Κλαδίτης είναι πρωή διευθυντής της ΔΕΥΑΜ