Από την παραλία στα Τσόνια, δεύτερος στον κόσμο!

Μετά το Τόκιο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου της Βουδαπέστης ήρθε σήμερα και το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου στη Φουκουόκα της Ιαπωνίας.
Μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας υδατοσφαίρισης ξανά και ο Γιώργος Δερβίσης, ασημένιος Ολυμπιονίκης, με χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και πλέον και με ασημένιο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση. Ο 30χρονος που έφτασε στην κορυφή μαθαίνοντας να πλατσουρίζει στο νερό από τη θάλασσα της παραλίας με την κόκκινη άμμο, τα Τσόνια της Κλειούς τη βορειοανατολική Λέσβο. Τον τόπο του.

Όπως το «Ν» είχε γράψει μετά την επιτυχία στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Τόκιο, είναι συνώνυμο με την ιστορία της Λέσβου, η ιστορία της οικογένειας του πρωταθλητή. Μικρασιάτες πρόσφυγες οι προπαππούδες του απάγκιασαν στην Κλειού. Ο παππούς του έφυγε στη Νίκαια για να ζήσει σπάζοντας πέτρες στο νταμάρι. Από τη γενιά που έπιασε τη ζωή από τα μαλλιά, ο «δάσκαλος» όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του έγινε πρωτοπόρος στην αυτόνομη κατάδυση και εργοστασιάρχης στο χώρο της υπόδησης. Και ετούτα ολυμπιακά μετάλλια ήταν για τη μεταπολεμική γενιά. Αλλά πάντα γύριζε στην Κλειού. Στη γη του και στα Τσόνια.Εκεί μια μέρα περπατώντας με το συνονόματο του Γιώργο είδε μπροστά του έναν ψηλό άνδρα που ‘χε βγει για να περπατήσει, από μια θαλαμηγό αραγμένη αρόδο. Τον ξενάγησε. Φωτογραφήθηκαν μαζί του. Οι δυο Γιώργηδες, παππούς κι εγγονός και ο Τζόρτζ Μπους που ‘χε έρθει για να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα.

«Ο Γιώργος ξέρει κάθε σπιθαμή άμμου στα Τσόνια» είχε πει στο «Ν» για το γιό του τον Αύγουστο του 2021 ο Νίκος Δερβίσης πατέρας του μεγάλου αθλητή. Σε όλη του τη ζωή δυο μήνες κάθε χρόνο τους περνούσε στο χωριό. Οι συγγενείς μας ζουν εκεί, οι άνθρωποι μας, το σπίτι μας είναι εκεί. Εκεί ξεκουραζόμαστε, εκεί ξαναπαίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε».
Αλλά και με τον Ολυμπιονίκη είχε μιλήσει το «Ν» το 2021. Στα λόγια του κυριαρχούσαν η Κλειού, τα Τσόνια, η Λέσβος με τις ομορφιές της.
«Το νησί το αγαπώ πολύ. Όχι μόνο λόγω της ρίζας μου από μεριάς του παππού μου του Γιώργου Δερβίση όπως κι εγώ, αλλά και γιατί μου αρέσει και πολύ» είχε πει. Και συμπλήρωσε: «Πιστεύω ότι έχει πάρα πολύ όμορφα μέρη, έχω να πω πάρα πολλά γιατί το έχω πάει παντού αν και έμενα στα Τσόνια. Ο Μανταμάδος, η Σκάλα Συκαμνιάς και ο Μόλυβος είναι τα αγαπημένα μου μέρη. Σε όλη μου τη ζωή σαν παιδί ως και στα εφηβικά μου χρόνια καλοκαίρι ήταν η περιπέτεια στο νησί. Ψάρεμα, κολύμπι, παιχνίδι στη φύση. Στην παραλία στα Τσόνια πρέπει να πρωτομπήκα στο νερό. Μαγικές μέρες σε ένα μαγικό τόπο.».

Ο Γιώργος Δερβίσης έχει περάσει όλα του τα καλοκαίρια μέχρι τα 18 του χρόνια που ασχολήθηκε με το πόλο σε επίπεδο πρωταθλητισμού στα Τσόνια και στην Κλειού όπου έχει η οικογένεια του το πατρικό τους σπίτι.
«Μου άρεσε πάρα πολύ. Με πλήρη ελευθερία στην παραλία, με τους συγγενείς που είχαν ένα χρόνο να τους δω. Τώρα μεγαλώνοντας και αναπολώντας εκείνες τις στιγμές λέω πως ήταν πραγματικά στιγμές ξενοιασιάς και χαράς».

Ο Ολυμπιονίκης της υδατοσφαίρισης είχε όμως άποψη και για το ναυταθλητισμό στη Λέσβο. Τις ελλείψεις κυρίως σε υποδομές. Από πρόπερσι δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε.

«Θυμάμαι, λέει, ένα παιδί το Γιώργο το Γαλανό που έπαιζε στο Ναυτικό Ομιλο Μυτιλήνης, τρία χρόνια μεγαλύτερος από εμένα. Σε ηλικία 15 ετών ήρθε να δοκιμαστεί στη Βουλιαγμένη. Τον δοκίμασαν και τον κράτησε η ομάδα στις ακαδημίες και έπαιξε λίγο και στην ανδρική ομάδα. Νομίζω ότι αυτός ήταν ο τελευταίος καλός αθλητής στο πόλο που έβγαλε ο Ναυτικός Όμιλος Μυτιλήνης. Είναι ένα λυπηρό γεγονός και δεν θα σταθώ μόνο στην πισίνα που δεν υπάρχει. Θα πω και για τις μπασκέτες, τα γήπεδα ποδοσφαίρου, τα κλειστά γυμναστήρια. Θα πω για όλους τους χώρους άθλησης που βλέπουμε να παραμελούνται από την πολιτεία, η μια κυβέρνηση να ρίξει το φταίξιμο στην προηγούμενη, η προηγούμενη στην επόμενη. Κι από κυβέρνηση σε κυβέρνηση δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος και άλυτα προβλήματα τα οποία μόνο μεγαλώνουν».