Ο Πρόεδρος του Νοσοκομείου Μυτιλήνης κ. Καμπούρης σε συνέντευξη ΣΤΟ ΝΗΣΙ πριν λίγες μέρες δήλωσε πως έχουν ξεκινήσει τα απογευματινά ιατρεία επ’ αμοιβή από αρχές Νοεμβρίου.

Εξήγησε ότι το αίτημα για τη λειτουργία απογευματινών ιατρείων, αίτημα χρόνων, του είχε γνωστοποιηθεί από το προσωπικό από όταν ανέλαβε, «και για να έχουν κάποιο έξτρα εισόδημα, αλλά και για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους». Ο κορονοϊός «το πήγε πίσω», αλλά από το περασμένο Πάσχα άρχισε να εξετάζεται, είναι δε εφαρμόσιμο σύμφωνα με τον νόμο. «Δεν καταργείται ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας, αλλά παρέχεται ακόμα ένα εργαλείο» τόνισε ο κ. Καμπούρης διαβεβαιώνοντας ότι δεν υπήρχαν αντιδράσεις.

Περίπου 10 με 12 γιατροί έχουν δηλώσει διαθεσιμότητα και 30 εργαζόμενοι.Η πληρωμή προς στο Νοσοκομείο είναι όπως προβλέπεται για τον επιμελητή 24 ευρώ και φτάνει έως τα 42 ευρώ που ο ασθενής δίνει προς το Ίδρυμα πριν από το ραντεβού του. Τέλος τα ραντεβού είναι μόνο Δευτέρα και Τετάρτη, όταν η αγορά είναι κλειστή.

Να πω πως ικανοποιήθηκα από τις δηλώσεις του κ. Καμπούρη, ψέμα θα είναι και δεν θα το πω. Πρώτα από όλα πέταξε το μπαλάκι στους εργαζόμενους, γιατρούς και νοσηλευτές λέγοντας πως ικανοποίησε ένα δικό τους αίτημα πολλών ετών.

Όλα αυτά τα περί αιτήματος δεν θα με έπειθαν, αλλά μάλλον έτσι θα είναι αφού κανείς σύλλογος εργαζομένων έως σήμερα δεν έχει διαψεύσει τον κ. Καμπούρη.Πάντως αν πρόκειται για ατομικά και όχι συλλογικά αιτήματα, τότε φωτογραφίζονται οι 10-12 γιατροί και οι 30 νοσηλευτές που συμμετέχουν, πως αυτοί ήθελαν να βγάλουν λίγο παραπάνω χρήματα και ζητούσαν τα απογευματινά ιατρεία.

Για αίτημα κανενός πολίτη δεν μας είπε, φαίνεται δεν πήγε το μυαλό κανενός κι ας υπήρχε το νομικό πλαίσιο, εμείς τους νόμους είμαστε κουτορνίθια και δεν τους ξέρουμε. Δεν γνωρίζαμε πως μπορούσαμε να κάνουμε το Νοσοκομείο ιδιωτικά ιατρεία έτσι τσακ με μια κίνηση.

Όμως, ας αφήσουμε το ποιος το ζήτησε και ας δούμε τη συλλογιστική της απόφασης. Για παράδειγμα, αν υπάρξει νομικό πλαίσιο και το ζητήσουν και οι καθηγητές και οι δάσκαλοι θα μπορούν να κάνουν απογευματινά μαθήματα στα σχολεία επί πληρωμή και να συμπληρώνουν το εισόδημά τους; Επειδή και αυτό το είπε ο κ. Καμπούρης «πως έτσι ο ασθενής μπορεί να πληρώσει και να διαλέξει το γιατρό της αρεσκείας του» μήπως στα σχολεία οι μαθητές θα μπορούν το απόγευμα να πληρώνουν και να διαλέγουν τον φιλόλογο ή το μαθηματικό που γουστάρουν; Ωραίο μου ακούγεται.

Κι αν το ίδιο θελήσουν και οι αστυνομικοί θα μπορούν τα απογεύματα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους επ’ αμοιβή σε όποιον τους πληρώνει, αρκεί να το προβλέψει ο νόμος; Ας πούμε εγώ θέλω έναν αστυφύλακα να συνοδεύει την κόρη μου στα Αγγλικά για να αισθάνομαι ασφάλεια. Πάω στο Τμήμα πλερώνω το απόγευμα και νοικιάζω έναν για καμιά ώρα και μάλιστα διαλέγω κι όποιον μου φαίνεται πιο τρομακτικός.

Και τέλος, κύριε Καμπούρη μας, με μια νομοθετική ρύθμιση ανοίγουμε απόγευμα και το Δικαστήριο. Εκεί είναι χειρότερα και από τα Νοσοκομεία που έχουμε ένα σωρό δίκες που καθυστερούν χρόνια και παίρνουν αναβολές. Δεν τους δίνουμε ένα χαρτζιλίκι τους δικαστές που επιθυμούν και όποιος βιάζεται να διαλέγει το δικαστή της αρεσκείας του και να του κάνουν τη δίκη το απόγευμα να ξεμπερδεύει μια ώρα αρχύτερα;

Αντιδράσειςκ. Καμπούρη δεν είχατε αλλά ούτε και προσέλευση είχατε. Τα πρωινά γίνεται ο κακός χαμός, παίρνεις τηλέφωνο και σου κλείνουν ραντεβού του χρόνου, αλλά το απόγευμα ήρθαν ίσα ίσα 11 άτομα, όπως εσείς δηλώσατε. Πλήρωσαν πες 350 ευρώ, άρα 700 τη βδομάδα και 3000 ευρώ το μήνα, να τα μοιραστούν οι 10 γιατροί οι 30 νοσηλευτές και το Νοσοκομείο. Πόσα ποια πήρε ο καθένας και αύξησε το εισόδημά του και πόσα το Νοσοκομείο και σώθηκε;

Και ας αφήσουμε τα πρακτικά να πάμε και στα κοινωνικά που είναι και τα πλέον σημαντικά. Πόσα χρήματα πληρώνουν όλοι οι εργαζόμενοι αλλά και οι συνταξιούχοι κάθε μήνα από τις κρατήσεις των μισθών των συντάξεων και των εισφορών τους για να απολαύσουν – ειρωνικό το ρήμα – μια αξιοπρεπή υγειονομική περίθαλψη;
Το Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης αποφασίζει πως τα απογεύματα, όποιος θέλει να πληρώσει, μπορεί να αντιπαρέλθει τις ελλείψεις προσωπικού, την αναμονή μηνών για ένα ραντεβού και να εξυπηρετηθεί άμεσα. Όλα στο βωμό του χρήματος και του κέρδους. Με τον παρά μου δηλαδή ….. και την κυρά μου.

Να το αποδεχτούμε όλο αυτό, είναι φυσικό επακόλουθο όταν έχουμε επιλέξει νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση και δεν το λέω για κακό, ούτε κατηγορώ την κυβέρνηση, διότι και οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον κατάργησαν το νόμο.

Απλά κάνω μια επισήμανση πως όταν επιλέγεις κάτι ανάλογο δεν δικαιούσαι να διαμαρτύρεσαι.

Αυτό που με εκνευρίζει είναι πως δεν έχουμε το θάρρος να πούμε όλη την αλήθεια. Αν δεν θέλουμε δημόσια υγεία, αν δεν τα καταφέρνουμε να την παρέχουμε ως κοινωνικό αγαθό σε όλους τους πολίτες χωρίς αντάλλαγμα, τότε γιατί δεν τα βάζουμε ένα λουκέτο τα ρημάδια τα νοσοκομεία και να σταματήσουν όλοι ανεξαιρέτως να πληρώνουν εισφορές, να απευθύνονται στα ιδιωτικά νοσοκομεία και να έχουν απαιτήσεις, κι όπου βγει.

Επίσης όποιος δεν έχει χρήματα για να εξεταστεί ή να νοσηλευτεί δεν πειράζει, εδώ είναι ελεύθερη οικονομία ας καταλήξει, ας βρεθεί κανένας φιλάνθρωπος να τον περιθάλψει, ας μας απαλλάξει από την παρουσία του. Δεν έχεις χρήματα κύριε μου τι ζητάς τώρα από αυτό τον κόσμο, να σε γιατρεύουμε κιόλας, ε μα πια είσαι πολύ αχάριστος.

Δε μπορείτε όμως κ. Καμπούρη, τουλάχιστον κατά τη δική μου άποψη, να μας λέτε πως δεν επηρεάζεται το κοινωνικό πρόσωπο του Δημόσιου Νοσοκομείου.Αν δεν επηρεάζεται τι πρέπει να γίνει για να επηρεαστεί; Να βάλετε facecontrol και να μπαίνουν όσοι σας αρέσουν ή να δείχνουμε τα εκκαθαριστικά μας και ανάλογα να πηγαίνουμε στον όροφο που μας αναλογεί;

Γιατί σαν πρωτοξεκινήσαμε να δουλεύουμε δεν μας ρώτησε κανείς αν θέλουμε να μας περιθάλπει το κράτος ή όχι; Αν δίναμε τις κρατήσεις μας που δεν είναι λίγα χρήματα, υπολόγισα περίπου 37 χιλιάδες ευρώ για 35 χρόνια εργασίας, για ιδιωτική ασφάλιση όπως κάνουν στην Αμερική που είναι πραγματικά νεοφιλελεύθεροι και όχι γιαλαντζί ντολμάδες όπως εδώ, θα είχαμε μια χαρά υγειονομική περίθαλψη και απαιτήσεις. Τώρα τo ρουφάμε το αβγουλάκιμας και τσιμουδιά δε βγάζουμε.

Στο Σύνταγμα διαβάζουμε: “Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων“. Αυτή τη μέριμνα θέλουμε δωρεάν, να εφαρμοστεί το Σύνταγμα δηλαδή. Η υγεία δεν είναι ένας τομέας που πρέπει να υπάρχει κέρδος για να λειτουργεί, η χασούρα του κράτους είναι δεδομένη, όπως και στην παιδεία και στην άμυνα.

Κι όσο μεγαλύτερη η χασούρα, όχι η αλόγιστη σπατάλη αλλά η χασούρα λόγω αύξησης δαπανών που πιάνουν χώρο και έχουν ποιότητα και αποδίδουν τόσο καλύτερο και το κράτος.

Ως πολίτης δεν θέλω το νοσοκομείο να βρει τρόπους να βγάλει κέρδος για να πληρώνει μέρος των εξόδων του. Ζητώ από την κυβέρνησή μου να χειρίζεται σωστά τα κονδύλια, να μη δίνει και να μην παίρνει μίζες σε φάρμακα και άλλες λοβιτούρες να μην σπονσοράρει τα ιδιωτικά νοσοκομεία, να κάνει προσλήψεις ιατρών και προσωπικού.

Με όλο το σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα όσων πιστεύουν, δεν είναι δυνατό πέρυσι οι μονιμοποιήσεις ιερωμένων να ξεπερνούν αυτές των υγειονομικών. Εκτός βέβαια αν μας ενδιαφέρει περισσότερο η ζωή μετά το θάνατο μια και την παρούσα την έχουμε πλέον εντελώς ευτελίσει, οπότε πάω πάσο. Αλήθεια ο ιερέας του Νοσοκομείου εντάσσεται στο μέτρο άραγε; Αν τον χρειαστώ απόγευμα και τον πληρώσω;

*Ο Δημήτρης Χατζηχαραλαμπούς είναι Ταξίαρχος εν αποστρατεία