Δυο ιδιότυπες καραντίνες
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 18/3/2020
Κάποτε βιώνουμε δύσκολα γεγονότα, περνάμε επώδυνα περιστατικά, ειδικά όταν αυτά αφορούν πολλούς ανθρώπους• όπως τούτη τη φορά, που ο κλοιός είναι παγκόσμιος. Έχει ενσκήψει παγκόσμια πανδημία και μάλλον είμαστε σε αρχικό της στάδιο. Για την όσο το δυνατό καλύτερη αντιμετώπισή της, ανώδυνη δεν γίνεται, πρέπει να συμβάλουμε όλοι, κατά περίπτωση και δυνατότητα. Η σημαντικότερη συμβολή είναι της πρόληψης, να προλάβουμε καταστάσεις και πιθανότητες αρνητικής εξέλιξης.
Οι αρμόδιοι, κεντρικά και τοπικά, έλαβαν αρκετές αποφάσεις. Εμείς οι πολίτες οφείλουμε να τις τηρήσουμε και να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Όμως πρέπει να αναφέρουμε και κάποια πράγματα από τα κακώς κείμενα, μήπως και αλλάξουν, διορθωθούν.
Όλοι διαπιστώσαμε την αξία, για κάποιους από εμάς υπήρχε πάντα, της παροχής υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία. Ενώ οι σημερινοί κυβερνώντες την απαξίωναν, γνωστές οι αρνητικές δημόσιες δηλώσεις για τα νοσοκομεία, τώρα εκλιπαρούν τους γιατρούς να υποβάλουν αιτήσεις ώστε να προσληφθούν! Επαληθεύτηκε ότι τα κοινωνικά αγαθά της υγείας και της εκπαίδευσης πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
Όσοι κατοικούμε στα νησιά του Βορείου Αιγαίου ανησυχούμε για τον πολύ μεγάλο αριθμό των εγκλωβισμένων στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης. Όλοι έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη και στις ευνοϊκές συνθήκες• να μην γίνει κάτι. Για ένατο μήνα συνεχίζεται η αδράνεια της κυβέρνησης, εκτός του σχεδίου για μεταφορά τους σε κλειστά Κέντρα κράτησης, ίσως σε ακατοίκητα νησιά. Αν συμβεί και νοσήσουν κάποιοι στα ΚΥΤ η μετάδοση του κορονεϊκού υιού θα είναι άμεση σε πάρα πολλούς, εντός και εκτός κέντρων. Με αποτέλεσμα η νοσοκομειακή περίθαλψη να καταρρεύσει. Τα νησιά μας, με τον εγκλωβισμό αυτών των ανθρώπων, βρίσκονται σε μια μορφή ιδιότυπης καραντίνας.
Κάτι παρόμοιο συνέβη τον χειμώνα του 1941 – 1942 στο νησί του Άη Στράτη. Στις 26 Απρίλη 1941, δύο μέρες πριν την παράδοση του στρατοπέδου, από την ελληνική χωροφυλακή, στον γερμανικό στρατό, οι εξόριστοι ζήτησαν να ελευθερωθούν για να αγωνισθούν κατά του κατακτητή. Στη διαμαρτυρία τους οι χωροφύλακες απάντησαν με πυροβολισμούς, που είχαν ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις από αυτούς, οι Παπαδάτος, Πέππας και Σκυτούδης.
Με την παράδοση του νησιού επιβλήθηκε περιορισμός των εξόριστων στο αναρρωτήριο, το παλιό σχολείο του νησιού και σε σπίτια. 33 από αυτούς πέθαναν από ασιτία και θάφτηκαν στην κορυφή του λόφου του Αγίου Μηνά.
Ο περιορισμός στο αναρρωτήριο του Άη Στράτη κι ο εγκλωβισμός στα νησιά του Β. Αιγαίου είναι δυο ιδιότυπες καραντίνες. Στην πρώτη τα αρνητικά αποτελέσματα τα ξέρουμε. Η κατάσταση στη δεύτερη μπορεί ακόμα να αλλάξει, ώστε να μην θρηνήσουμε θύματα.