Με τον Νίκο Ζούρο έχουμε συζητήσει πολλές φορές. Αυτή τη συζήτηση όμως που θα διαβάσετε σήμερα, πιστέψτε με τη χάρηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Τον ρώτησα ό,τι ήθελα πάντα να τον ρωτήσω και δε μου αρνήθηκε απάντηση σε καμιά ερώτηση. Κουβεντιάσαμε για το Σίγρι, το Μουσείο, το Πανεπιστήμιο, την Κίνα, την πολιτική, τα όνειρα του.
Ήταν πραγματικά μια απολαυστική συζήτηση….,

Πόσες θέσεις κατέχετε και ποιες;
«Είμαι Καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και Διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Έχω εκλεγεί Πρόεδρος του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων της UNESCO».

Τα καταφέρνετε θεωρείτε και πώς συμβαίνει αυτό;
«Προσπαθώ να ανταποκριθώ στα καθήκοντα μου με πολλή δουλειά και αξιοποιώντας στον μέγιστο βαθμό τις συνέργειες, αλλά και τις δυνατότητες που προκύπτουν από τις διαφορετικές ιδιότητες».

Ο Ζούρος θεωρείται πετυχημένος σε αυτό που κάνει. Γιατί;
«Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί ασχολούμαι με πράγματα που καλύπτουν τα ενδιαφέροντά μου. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να αφιερώνω πολύ χρόνο και πολλή δουλειά, να είμαι προσηλωμένος στους στόχους που θέτουμε και να επιδιώκω το καλύτερο αποτέλεσμα. Το αν αυτό γίνεται με επιτυχία θα κριθεί από άλλους».

Νιώθετε ότι παραμελείτε την οικογένεια σας;
«Ποτέ δεν είναι αρκετός ο χρόνος που αφιερώνουμε στους αγαπημένους μας. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι θα έπρεπε να είχε περισσότερες ώρες το 24ωρο. Όμως προσπαθώ να κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να είμαι δίπλα τους όταν με χρειάζονται. Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει με εκείνους που δεν βρίσκονται πια εδώ».

Πόσες ώρες συνήθως δουλεύετε τη μέρα;
«Πολλές. Πάνω από 12».

Πανεπιστήμιο ή Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους;
«Δεν μπορώ να επιλέξω. Για μένα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος»

Πόσες φορές πήγατε και ήρθατε στο Σίγρι σε μια μέρα;
«Έχω πάει και τρεις φορές την ίδια μέρα. Τον Σεπτέμβριο του 2001, στον πυρετό της προετοιμασίας των εγκαινίων του Μουσείου»

Στο Σίγρι πόσες φορές πήγατε από τη μέρα που αναλάβατε τα καθήκοντα σας;
«Δεν μπορώ να τις μετρήσω. Μετά από 24 χρόνια η διαδρομή έγινε πλέον ρουτίνα».

Αυτή η Κίνα πώς προέκυψε;
«Το 1992 πήγα στην Κίνα για πρώτη φορά με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για έρευνα στα πλαίσια ερευνητικής συνεργασίας με το Κρατικό Σεισμολογικό Ινστιτούτο. Μελετήσαμε τα ενεργά σεισμικά ρήγματα βόρεια του Πεκίνου. Η δουλειά στο πεδίο και η αγάπη των ανθρώπων για τη χώρα μου έμεινε χαραγμένη στη μνήμη. Το 1996 ξαναπήγαμε για να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα της έρευνας και το 2004 με τη δημιουργία του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων ξεκίνησε συστηματική συνεργασία που φέρνει πλέον απτά αποτελέσματα».

Θα φεύγατε από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου για μια θέση στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου;

«Είμαι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Το δίλημμα είναι μεγάλο και τα κίνητρα πολύ ισχυρά. Η Κίνα αποτελεί ήδη την κυρίαρχη δύναμη σε διεθνές επίπεδο - γεγονός που θα γίνει αντιληπτό την επόμενη δεκαετία και προσφέρει απίστευτες για τα ελληνικά δεδομένα δυνατότητες στην έρευνα και την εκπαίδευση. Αλλά δεν θα αποχωριζόμουν εύκολα το νησί μου».

Στη Κίνα πόσες φορές πήγατε και ήρθατε;
«Πάνω από 40».

Το λοιπόν πού δεν έχετε πάει στον πλανήτη;
«Στις χώρες του Ειρηνικού ωκεανού. Αλλά το προγραμματίζω για το προσεχές μέλλον».

Πού θα θέλατε να πάτε;
«Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής προσφέρουν μοναδικές εμπειρίες. Θα ήθελα να επισκεφθώ τη γη του πυρός, στην Παταγονία».

Κι αν όχι για επιστημονικούς λόγους, ποιον ή ποια θα θέλατε να είχατε παρέα;
«Τον Κωνσταντίνο».

Τελικά γιατί όλα αυτά;
«Πολλούς αιώνες πριν από μας ο Όμηρος μας δίνει την απάντηση ‘…πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω…’»

Ένας πολίτης από τη Μυτιλήνη που ζει στη Μυτιλήνη, τελικά μπορεί να τα καταφέρει σε παγκόσμιο επίπεδο;

«Αν δούμε διαχρονικά τη θέση της Λέσβου στον κόσμο, υπήρξε πάντοτε μια γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα σε ηπείρους και πολιτισμούς. Ο σημερινές τεχνολογικές εξελίξεις επιτρέπουν τον συντονισμό ενός Παγκόσμιου Δικτύου και την καθημερινή μου επικοινωνία από τη Μυτιλήνη με συναδέλφους από τη Βραζιλία και τον Καναδά μέχρι την Κίνα και την Ιαπωνία, χωρίς να μειώνεται στο ελάχιστο λόγω νησιωτικότητας η αποτελεσματικότητα της διεθνούς παρουσίας. Δεν υπάρχουν πλέον γεωγραφικοί περιορισμοί, ενώ παράλληλα το επίπεδο ζωής στη Λέσβο είναι αναμφισβήτητα πολύ καλύτερο από τα μεγάλα αστικά κέντρα».

Υπάρχει μυστικό σε αυτό;
«Συνεχής και συστηματική προσπάθεια, δουλειά χωρίς ωράριο, δυνατότητα επικοινωνίας και οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης με ανθρώπους ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας και φύλου, σεβασμός στη διαφορετικότητα και την πολιτιστική κληρονομιά κάθε ανθρώπου».

Η σχέση σας με την πολιτική ποια είναι;
«Συνεχής σχέση ζωής».

Σας ενδιαφέρει μια θέση στην πολιτική ζωή του τόπου;
«Εξαρτάται πώς αντιλαμβάνεται κανείς τη σχέση με την πολιτική. Εγώ αισθάνομαι ότι υπηρετώ την κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώντας να συνδέσω την προστασία και ανάδειξη της φυσικής κληρονομιάς με τη βιώσιμη τοπική ανάπτυξη. Είμαι ενεργός πολίτης, με άποψη, λόγο και καθημερινή πράξη στον δημόσιο χώρο».

Αν και το όνομα σας συζητήθηκε συχνά ως υποψηφίου αιρετού σε διάφορες θέσεις, τελικά δεν ενδώσατε ή κάτι άλλο έγινε;

«Σημασία δεν έχει το όποιο εμπόδιο υπήρξε στο παρελθόν, αλλά οι προκλήσεις και οι δυνατότητες που μας επιφυλάσσει το μέλλον. Σε κάθε περίοδο στη ζωή υπάρχουν διαφορετικές υποχρεώσεις που πρέπει να συνυπολογισθούν και πολλοί άλλοι παράγοντες προσωπικοί, επαγγελματικοί και κοινωνικοί που επηρεάζουν μια ενδεχόμενη απόφαση υποψηφιότητας».

Κέντρο ή Αριστερά;
«Δημοκρατική παράταξη»

ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ;
«Κεντροαριστερά»

Ποιο είναι το απραγματοποίητο όνειρο σας;
«Να συμμετάσχω σε Ολυμπιακούς Αγώνες».

Τι θα θέλατε να κάνετε και είσαστε σίγουρος ότι θα το κάνετε;
«Να κάνω το καλοκαίρι 15 ημέρες διακοπές».

Η θέση του Πρύτανη στο Πανεπιστήμιο σας ενδιαφέρει;

«Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι ένα ίδρυμα που αντιμετωπίζει σήμερα πολύ μεγάλες προκλήσεις. Όλοι εμείς που το υπηρετούμε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε όταν απαιτείται».

Η πιο δύσκολη σας στιγμή όλα αυτά τα χρόνια ποια ήταν;
«Σε προσωπικό επίπεδο η απώλεια των γονιών μου σε πολύ σύντομο διάστημα. Και σε επαγγελματικό επίπεδο μια δικαστική περιπέτεια, η οποία έληξε με αίσιο τρόπο το 2018».

Ποιο είναι το επόμενο όνειρό σας που θα γίνει πραγματικότητα;
«Προτιμώ να το σχολιάσω μετά την υλοποίησή του. Υπάρχουν πολλά θέματα σε εξέλιξη και περισσότερα σχέδια για να δρομολογηθούν».

Και ποιο όνειρο σας λέτε πως δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα;
«Τα όνειρά μας είναι η προωθητική δύναμη για δημιουργία. Ας μην τους στερήσουμε την προοπτική. Να ονειρευόμαστε και να χαμογελάμε».

*H παρούσα συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τρέχον free press περιοδικό ΠΛΑΤΕΙΑ που κυκλοφορεί κάθε δεκαπενθήμερο στη Λέσβο