Στο Νησί
Ή πώς μια μη Μυτιληνιά, σαν πολλούς άλλους, έγινε ένα με τη Λέσβο
Γράφει η ΕΦΗ ΣΙΑΛΕΥΡΗ Δημοσίευση 29/1/2019
Σε όλους μας κάπως συνέβη... Σ’ εμάς τους μη Μυτιληνιούς που ζούμε στο Νησί. Άλλος το επέλεξε, άλλου του έλαχε, κάποιος τρίτος αναγκάστηκε... μόνιμα, προσωρινά, απροσδιόριστα... πάντως κάπως, κάποτε βρεθήκαμε στο Νησί.
Και μετά από καιρό οι πιστοί κι ακλόνητοι εγκατασταθήκαμε! Η χρήση της λέξης δεν είναι τυχαία. Όταν ένας τόπος σε τυλίγει με τις ρίζες του, τόσο γόρδια, που ούτε καν σου περνάει απ' το μυαλό να ελευθερωθείς, μάλλον δε θέλεις πια να ελευθερωθείς, τότε εγκαθίστασαι.
Κι είναι αυτή σου η επιλογή τόσο φυσική, όπως βρίσκει τον δρόμο στο διψασμένο σου λαρύγγι το νερό.
Στην αρχή ξαφνιάζεσαι με τα παράδοξα των ντόπιων...
Συνωμοτικά σε προειδοποιούν για τους συντοπίτες τους, σα να ' ναι από αλλού φερμένοι οι ίδιοι: «να τους προσέχεις τους Μυτιληνιούς δε θέλουν το καλό του άλλου», περπατούν καταμεσής του δρόμου αμέριμνοι, οδηγούν σα να μην υπάρχουν λωρίδες, ρεύματα, γενικά ΚΟΚ, μιλάνε για τα «μωρά» τους, κλείνουν τα μαγαζιά τα Σάββατα στις 2 νταν, ξέρουν όλοι τα πάντα για όλους, ακόμα και γι' αυτούς που δε γνωρίζουν...
Συγχρόνως σοκάρεσαι την πρώτη φορά - και κάθε φορά σα να είναι η πρώτη - που κοιτάς οδηγώντας στον καθρέφτη του οδηγού κι αντί για αυτοκίνητα βλέπεις τον κόλπο της Γέρας, που περνάς δίπλα από υπέροχα φλαμίνγκο κι ερωδιούς, που συναντάς πυκνά δάση και θυμωμένες ή γλυκομίλητες θάλασσες, τανκ και ερπυστριοφόρα, άλογα και πρόβατα, χορταράδες/μανιταράδες/σαλιγκαράδες και πεζούς προσκυνητές.
Στην αρχή κρατάς τις κούτες της μετακόμισης - γιατί θα μείνεις για κανένα χρόνο και θα φύγεις - και τον 5ο χρόνο απαντάς πια στους Αθηναίους όταν πας στο πατρικό σου και σε οικτίρουν για την κατάσταση όπως τη μαθαίνουν από τα δελτία ειδήσεων: «μακάρι να ζούσατε κι εσείς όπως εμείς». Εμείς! Είσαι πια εμείς.
Όταν σε ρωτάνε αν σου αρέσει στο Νησί μία είναι η επωδός: «πάντα κάτι χάνεις και κάτι βρίσκεις».
Μακάρι να ήταν: «στο Νησί βρήκα όλα όσα είχαμε χάσει».
Αλλά μπορεί και να γίνει. Δε μπορεί; Αν βάλουμε όλοι τα δυνατά μας
Ε; Εδώ στο Νησί!