Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΛΑΔΙΤΗΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 26/9/2020
Η είδηση: ξέπλυμα βρώμικου χρήματος ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, μεταξύ των ετών 1999 και 2017, από τραπεζικούς κολοσσούς, με τις Deutsche Bank, JP Morgan, HSBC, Barclays, Societe Generale, Standard Chartered, Bank Of New York Mellon και Commerzbank σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το νέο σκάνδαλο έρχεται στην επιφάνεια μέσα από τη δημοσιοποίηση μυστικών εγγράφων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, από την Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητών Δημοσιογράφων.
Σε ανακοίνωσή της πριν από τη δημοσίευση της έρευνας η οικονομική αστυνομία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, προειδοποιεί ότι η δημοσίευση καταγγελιών ύποπτης δραστηριότητας συνιστά "έγκλημα" που μπορεί να έχει επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Το εν λόγω σκάνδαλο έχει και πολιτικές προεκτάσεις καθώς εμπλέκει το κυβερνών Συντηρητικό κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας, πρώην συνεργάτες του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, Ρώσους ολιγάρχες, ευνοούμενους του Βλαντιμίρ Πούτιν, το στενό περιβάλλον του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και άλλους.
Τα έγγραφα που στοιχειοθετούν τα παραπάνω εγκλήματα περιλαμβάνουν 2100 αναφορές ύποπτης δραστηριότητας που έχουν υποβληθεί από τράπεζες και άλλες χρηματοοικονομικές εταιρείες στο Δίκτυο Δίωξης Οικονομικών Εγκλημάτων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, 17000 αρχεία από πληροφοριοδότες, αρχεία δικαστηρίων, αιτήματα πρόσβασης σε πληροφορίες και άλλες πηγές.
Οι ύποπτες δε συναλλαγές μέσω τραπεζών έγιναν σε περισσότερες από 170 χώρες, (ανάμεσά τους και η Ελλάδα).
Πάρτε ανάσα, και ας ρίξουμε μια ιδιαίτερη ματιά στα "στοιχεία" της παραπάνω είδησης.
- Ξεπλύθηκαν 2 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ένα ποσό που αν το γράφαμε αριθμητικά θα γέμιζε ο χώρος μηδενικά. Και για να έχουμε αίσθηση του μεγέθους του, ένα ποσό όσο δεκαοχτώ φορές περίπου ο ελληνικός κρατικός προϋπολογισμός (55 δις), έξι φορές περίπου το ελληνικό χρέος- ξέρετε μνημόνια, τρόικες, ΔΝΤ, κόψιμο συντάξεων, ανεργία κλπ (317 δις), τρεις φορές παρά κάτι το ταμείο ανασυγκρότησης της ευρωπαϊκής οικονομίας λόγω κορωνοϊού (750 δις), και πάει λέγοντας...
- Όλο αυτό το ξέπλυμα κράτησε δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια. Από το 1999 μέχρι το 2017. Δηλαδή, τα στοιχεία που έχουμε αφορούν τα χρόνια αυτά. Τι γινόταν πιο μπροστά, ή τι και πώς γίνεται από το 2017 απλά δεν το ξέρουμε.
Που σημαίνει δεν ήταν μια, δυο, τρεις, έστω δέκα συναλλαγές που τις έκαναν κάποιοι ένας, δύο, τρεις, έστω δέκα κακοί υπάλληλοι.
Μιλάμε για τρόπο δουλειάς, μιλάμε για νοοτροπία που έχει διαποτίσει το μεδούλι των τραπεζικών εργασιών, μιλάμε για το πώς έχει στηθεί και λειτουργεί ένα ολόκληρο σύστημα...
- Οι τράπεζες που αναφέρονται είναι από τις σημαντικότερες του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος. Είναι απ' αυτές που, με κάποιες άλλες ακόμα, συναποτελούν τις περιβόητες "αγορές", ή κάνουν κουμάντο στις περιβόητες "αγορές".
Είναι απ' αυτές που χαράζουν πορείες σε οικονομίες χωρών, που καθορίζουν τύχες λαών, που αποφασίζουν για ζωή ή για θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, αν αυτό απαιτεί το κέρδος τους βεβαίως- βεβαίως.
- Οι τράπεζες όμως αυτές, δεν είναι μόνο μηχανήματα και χρήμα. Διοικούνται από ανθρώπους ή "ανθρώπους". Αυτοί που αποφάσιζαν για το πώς θα κινηθούν τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια ήταν τραπεζικά στελέχη, ανώτερα και ανώτατα, σπουδαγμένα στα καλύτερα, πιο γνωστά και πιο επώνυμα schools of economics και universities του κόσμου.
Είναι οι ίδιοι, ή κάποιοι σαν κι αυτούς που τη μια μέρα ήταν οι CEO στην Deutsche Bank ή στην Barklays και την επόμενη μέρα υψηλότατα στελέχη της Κομισιόν ή του τάδε κόμματος των ΗΠΑ ή της Μεγάλης Βρετανίας και την μεθεπόμενη ξανά πίσω στην JP Morgan ή Goldman Sachs.
Είναι αυτοί ακριβώς οι ίδιοι, που τη μια γίνονται πρωθυπουργοί για να σώσουν τη χώρα τους "στις δύσκολες ώρες" - ονόματα δε λέμε, προσωπα δε θίγουμε, Λουκάς είναι το μικρό του- και μετά ξαναγυρίζουν στο τραπεζικό τους μετερίζι, ή γίνονται κεντρικοί τραπεζίτες, διοικητές της κεντρικής τράπεζας της χώρας τους και μετά, όταν τελειώσει η θητεία τους, πίσω στα τραπεζικά τους καθήκοντα.
Σ' αυτά που περιγράψαμε παραπάνω...
- Και κάτι τελευταίο: είπαμε, πως σ' όλη αυτή την ιστορία είναι μπλεγμένες -τράπεζές τους- πάνω από 170 χώρες. Γιατί έχω την αίσθηση, ότι μέσα σε αυτές, η Κούβα δεν είναι;
