Φτάνουμε, έτσι τουλάχιστον φαίνεται, στη λήξη της δεύτερης καραντίνας, στο τέλος του δεύτερου καθολικού lockdown και για την εκπαίδευση.
Με ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου και χωρίς την προηγούμενη συνεννόηση και συμφωνία με τους ειδικούς προς τούτο επιστήμονες.
Ζήσαμε την πρώτη καραντίνα από τις 10 Μαρτίου 2020 και το κλείσιμο των Σχολείων, την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης στην ίδια περίοδο, με μια «πλατφόρμα» που κανένας μας δεν γνώριζε.

Ζητήσαμε τροφοδότηση και πληροφορία, Πήραμε απαντήσεις με εγκυκλίους και ηλεκτρονικά έγγραφα, που περισσότερο επέτειναν τη σύγχυση…
Αναζητήσαμε χορηγίες και δωρεές για tablets και laptops, για να διαθέσουμε σε παιδιά που είχαν ανάγκη, πήραμε υποσχέσεις και στις λίγες θετικές περιπτώσεις και την απαραίτητη… φωτογραφία.

Διατέθηκαν αντισηπτικά και μάσκες όχι γιατί έτσι έπρεπε, αλλά γιατί θα πρόσθετε υλικό στο φωτογραφικό βιογραφικό κάποιων σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Όποια…

Ελάχιστες οι περιπτώσεις κι αυτές από απλούς ανθρώπους, παιδιά που πρόσφατα πέρασαν από τα θρανία, απλόχερης και χωρίς αντάλλαγμα προσφοράς, όπως του παλιού απόφοιτου του Λυκείου Μανταμάδου.

Οι εκπαιδευτικοί Α/θμιας και Β/θμιας Εκαίδευσης, με πολύ μεγάλη προθυμία, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, συμπορεύτηκαν με γονείς και παιδιά, άκουσαν, διάβασαν, έμαθαν, ανταποκρίθηκαν στο ρόλο του «ψηφιακού δάσκαλου» απέναντι σε μια άδεια τις περισσότερες φορές ηλεκτρονική αίθουσα, από μαθητές…

Ποιος εκπαιδευτικός δεν θα ήθελε να ανταποκριθεί στο ρόλο του? Ποιος γονιός δεν θα ήθελε το παιδί του να συμμετάσχει σ αυτή τη διαδικασία για να μη διακοπεί η πορεία του προς το τέλος της χρονιάς και την επίτευξη του στόχου; Υπήρχαν όμως τα κατάλληλα εφόδια; Είχαν όλοι τον απαραίτητο εξοπλισμό; Προς το τέλος του εγκλεισμού, δόθηκε μεγάλος, κατά το Υπουργείο Παιδείας, αριθμός ηλεκτρονικών συσκευών μικρός όμως για κάθε σχολείο, φυσικά ανεπαρκής για τις ανάγκες των παιδιών κάθε εκπαιδευτικής μονάδας…

Αποκτήθηκε όμως η εμπειρία της από απόσταση επικοινωνίας και διοίκησης των σχολικών μονάδων, ή μάλλον καλύτερα εμπεδώθηκε και ολοκληρώθηκε, με την προσθήκη στο οπλοστάσιο και άλλων νεότερων και πιο αποτελεσματικών εργαλείων, αφού οι νησιωτικές περιοχές είχαν αναπτύξει μεθόδους επικοινωνίας μεταξύ τους, από πολύ καιρό πριν.

Με το τέλος της πρώτης μετά-φάσης του εγκλεισμού, πραγματοποιήθηκαν οι Πανελλαδικές εξετάσεις, αναρτήθηκαν οι βαθμολογίες και ενώ τα υψηλά διοικητικά στελέχη, Διευθυντές, Διευθύντριες Εκπαίδευσης, είχαν συνεισφέρει στη νέα αυτή πραγματικότητα όλη την εμπειρία τους από τη διοίκηση της εκπαίδευσης τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και τις ικανότητές τους στην αντιμετώπιση της κρίσης αυτής, αντικαταστάθηκαν (ορισμένοι) την παραμονή του 15Αύγουστου, από κομματικά αρεστούς, με διαδικασία express.

Όμως η πρώτη καραντίνα εφαρμόστηκε σε μια περίοδο, που το σχολικό έτος οδεύει προς το τέλος του, όταν η διδακτέα ύλη έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, η αξιολόγηση των μαθητών έχει διαμορφωθεί. Απομένει μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι τη λήξη των μαθημάτων, στο οποίο γίνονται περισσότερες επαναλήψεις, tests και διαγωνίσματα, οργανώνονται και πραγματοποιούνται οι ημερήσιες εκπαιδευτικές επισκέψεις, οι πολυήμερες εκπαιδευτικές επισκέψεις στο πλαίσιο των προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων, υπάρχουν οι διακοπές του Πάσχα και γενικά είναι μια περίοδος που λίγο συνεισφέρει στην ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, χωρίς να παραγνωρίζεται η συνεισφορά όλων των παραπάνω στην παιδαγωγική διαδικασία και στην ομαλή ολοκλήρωση του σχολικού έτους.

Η δεύτερη φάση της ηλεκτρονικής - εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, σαφώς έχει σοβαρές διαφορές από την πρώτη.

Εφαρμόζεται στις αρχές Νοεμβρίου, μόλις δηλαδή αρχίζει να εισβάλλει ο χειμώνας. Παιδιά και γονείς κλείνονται στο σπίτι. Πρώτα η Δευτεροβάθμια και μετά τα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία. Γονείς που εργάζονται με τηλεεργασία, ειδική η περίπτωση γονέων εκπαιδευτικών, καλούνται μέσα σε περιορισμένο χρόνο να εργαστούν, να συνδεθούν στο Webex για μάθημα στο σχολείο, να συνδεθούν με άλλη πλατφόρμα στο μάθημα ξένης γλώσσας ή στο φροντιστήριο…

Ποιος σκέφτηκε πώς μπορούν αυτά να πραγματοποιηθούν όλα μαζί; Πόσοι υπολογιστές απαιτούνται σε ένα σπίτι; Πόσο γρήγορο Internet; Πόσα data στο κινητό; Ποιος πληρώνει όλο αυτό το κόστος; Και ακόμα μέσα στο καταχείμωνο, πόσα έξοδα για θέρμανση αφού τα παιδιά θα μένουν μέσα όλο το εικοσιτετράωρο;
Και σε μια περίοδο, που μετά από ενάμιση μήνα μαθημάτων, μόλις δηλ. άρχισαν να γνωρίζονται και να συνηθίζονται οι εκπαιδευτικοί με τους μαθητές, κρύφτηκαν πάλι πίσω από τις ψυχρές οθόνες των υπολογιστών.

Η διδακτέα ύλη στην αρχή της, τα μαθήματα που χρειάζονται πειραματική επαλήθευση, τα εργαστηριακά μαθήματα, τα μαθήματα με ειδικά σύμβολα… Για όλα αυτά δεν υπήρχε καμιά μέριμνα. Όλα πρέπει να τα λύσει ο εκπαιδευτικός. Και τα λύνει γιατί αυτό που τον νοιάζει πιο πολύ, είναι η σχέση του με τα παιδιά, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα παιδιά, αυτά που πρέπει…

Γιατί οι εκπαιδευτικοί ζουν με τα παιδιά, γιατί οι εκπαιδευτικοί αγαπούν τα παιδιά.
Κι ας ενδιαφέρονται αυτοί που πρέπει πραγματικά να ενδιαφέρονται, μόνο για την αξιολόγηση των μαθητών, ας ενδιαφέρονται μόνο για το πόσες πολλές ηλεκτρονικές τάξεις λειτουργούν! Και από αύριο, ταχύρρυθμη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην τηλεκπαίδευση!!! Άραγε γιατί; Αφού έχει πετύχει… Και μεθαύριο αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων και των ίδιων των εκπαιδευτικών. Μα δεν είναι αξιολόγηση του έργου των εκπαιδευτικών, οι χιλιάδες ψηφιακές τάξεις σύγχρονης τηλεκπαίδευσης; Οι χιλιάδες αναρτήσεις εργασιών στην ασύγχρονη πλατφόρμα; Τα εκατομμύρια των ωρών της on line εκπαίδευσης;

Σίγουρα με την αναστολή λειτουργίας των σχολείων, ανεστάλη και η μεταφορά των μαθητών, με την αντίστοιχη μείωση της σχετικής δαπάνης, μηδενίστηκε η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και πετρελαίου για την θέρμανση των σχολείων.

Έτσι καλούμαστε να συνεχίσουμε την προσφορά εκπαίδευσης στα παιδιά, είτε με τηλεκπαίδευση, είτε δια ζώσης, μέσα σε μια ζοφερή πραγματικότητα ψηφιακής ευδαιμονίας, χωρίς αιρετούς εκπροσώπους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια μετά από 40 χρόνια εφαρμογής του θεσμού, με παιδικές μάσκες μεγέθους αλεξίπτωτου, με αντισηπτικά αγορασμένα από τα πενιχρά λειτουργικά έξοδα των σχολείων και καθαριστικά προσφορά των γονέων και κηδεμόνων, αναμένοντας την «διαταγή» για εμβολιασμό των εκπαιδευτικών, αφού πλέον η πλειοψηφία τους ανήκει στην ευπαθή ομάδα των υπερηλίκων!