Απόκριες στη Πέτρα‑1960
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ
Δημοσίευση 19/3/2021
Οι εκδηλώσεις διαρκούσαν ένα τριήμερο,από το βράδυ του Σαββάτου μέχρι τη Καθαρή Δευτέρα. Οι γυναίκες στις γειτονιές μεταφιεζόταν με ότι ρούχο βρίσκανε,κυρίως ανδρικά,πανταλόνες,μάλλινα μακριάσώβρακα,τραγιάσκες,μαντήλες.
Οι μεταμφιέσεις είχαν ευρηματικότητα και κυρίως αναπαριστούσαν ανδρικές φιγούρες.
Οι επισκέψεις γινόταν συνήθως σε σπίτια της γειτονιάς.
Οι αισχρολογίες (ξεδιάντροπα)είχαν τη τιμητική τους και βρίσκανε την ευκαιρία να σατυρίσουν και το ανδρικό γένος γενικότερα αλλά και ειδικότερα τους συζύγους τους.
Τα κανταΐφια και τα ριζόγαλα από φρέσκο πρόβιο γάλα είχαν ήδη ετοιμαστεί, αλλά και οι (γκιοζλεμέδες).Μοσκοβολούσε το σπίτι κι' η γειτονιά όταν τους έριχναν στο φρέσκο καυτό λάδι για τηγάνισμα.
Τα απόβραδα στα καφενεία ατέλειωτες ουζοποσίες.Τραγούδια,κεράσματα, φωνές,η αγορά μεταμορφωνόταν.Ανδρικές παρέες συνήθως με πρόχειρες μεταμφιέσεις,μουτζουρωμένα πρόσωπα με κάρβουνο.
Μια βοή και οι μυρωδιές του ούζου και του καπνού γέμιζαν την ατμόσφαιρα,
έντονη η αίσθηση της γιορτής.
Τα ελαιοτριβεία δούλευαν ακόμα,το λιομάζωμα δεν είχε τελειώσει.Τα πρώτα σημάδια της άνοιξης φαινότανε, και ο κόσμος είχε ανάγκη να ξεσκάσει.
Το Πάσχα ήταν ακόμα μακριά. Σε ορισμένα καφενεία τη Κυριακή κατέβαιναν και οι γυναίκες,κυρίως της μέσης αστικής τάξης.Το γλέντι συνεχιζόταν και στα σπίτια, με τραγούδια ,γέλια και πειράγματα,σχετικά με όσα δεν λεγόταν τις καθημερινές.Ακολουθούσε καντάδα στα σοκάκια του χωριού…..
Τη Kαθαρή Δευτέρα όλοι στη πλατεία . Μπροστά στα καφενεία οι ψαράδες ξεφόρτωναν κάσσες γεμάτες αυγωμένους αχινούς που τους πρόσφεραν δωρεάν,έτσι για το καλό.Αχινοί ελιές,πιπεριές τουρσί και λαγάνες,όλοι οι φούρνοι δούλευαν από τα χαράματα.Αυτή τη φορά σύσσωμο το χωριό,άντρες,γυναίκες,μωρά.Η γιορτή του καρνάβαλου ήταν ένας ατέλειωτος αυτοσχεδιασμός.
Δεν υπήρχαν γραπτά κείμενα,κι αν υπήρχαν ήταν ελάχιστα κι ότι είχε περισώσει η μνήμη από γενιά σε γενιά.Ορισμένα σχόλια ήταν σε ντοπιολαλιά και άλλα σε 'απταιστη καθαρεύουσα,μάλλον ο Σουρρής είχε κάνει τη δουλειά του.
Θυμάμαι μια χρονιά που κατέβασε ο Χιωτέλλης ο Βάσος ένα Οπελ Κάραβαν ή Ολύμπια, που το είχαν για τις ανάγκες της δουλειάς τους. 'Ήταν εξοπλισμένο με μεγάφωνο και ενισχυτή και το χρησιμοποιούταν για να ενημερώσουν το χωριό για τη ταινία που θα πρόβαλε ο κινηματογράφος τους. Ο ντελάλης που έκανε αυτή τη δουλειά είχε γεράσει και τη θέση του έπαιρνε η τεχνολογία.Το μεγάφωνο τέθηκε στη διάθεση διάφορων χωρατατζήδων....
Παρελαύνανε πολλά νέα ταλέντα.
Το γλέντι συνεχιζόταν και στα εξοχικά καφενεία στο Συνοικισμό, στα οποία συνήθως σύχναζε η νεολαία,κάπως ξεκομμένη από το κουτσομπολιό.
Μετά το μεσημέρι άρχιζε η ατέλειωτη βόλτα, λοξές ματιές,μικροπειράγματα.Η βόλτα συνεχιζόταν μέχρι το Καβάκι(κοντά στο σημερινό λιμάνι).Όλο το χωριό μικροί μεγάλοι και το γλέντι εξακολουθούσε .Ο κόσμος καθισμένος κατάχαμα στο χορτάρι και βαρκάδες όσοι ήταν τυχεροί να έχουν φίλο ψαρά.Η καθολική έξοδος προς το λιμάνι γινόταν μόνο μια φορά το χρόνο τη Καθαρή Δευτέρα,ο κόσμος ήθελε να προϋπαντήσει την Άνοιξη.Την επαύριο όλοι αδιάβαστοιστο σχολειό .Οι μάσκες έπεφταν,επιστροφή στη καθημερινότητα.Ξαναγυρίζαμε στα μασκαρέματα της κοινωνικής ζωής.
Έφέτος τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά.Οι μάσκες κρύβουν την αγωνία των ανθρώπων για το αύριο.Πολύχρωμες και μελαγχολικές .Τι άλλο θα δούμε,τι άλλο θα ζήσουμε; Άντε καλή κανονικότητα να ευχηθώ και καλά ξεμπερδέματα.