Ο πιο γνωστός πολιτικός κρατούμενος στον κόσμο σήμερα
Ο συνιδρυτής των Wikileaks
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΛΙΛΑ Δημοσίευση 17/9/2019
Με σοβαρά προβλήματα υγείας ο Τζούλιαν Ασάνζ παραμένει στην φυλακή, εδώ και 50 εβδομάδες, κι ενώ περίμενε να βγει στις 22 Σεπτεμβρίου –σε λίγες ημέρες από τώρα- όταν έληγε η ποινή του για παραβίαση των όρων της εγγύησης, το Ειρηνοδικείο του Λονδίνου παρέτεινε το μαρτύριο, αποφασίζοντας ότι θα πρέπει να παραμείνει στη φυλακή εν αναμονή της ακρόασής του σχετικά με την έκδοση στις ΗΠΑ – μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια.
Όπως του ανακοινώθηκε με βιντεοκλήση από τη δικαστή, δεν θα αποφυλακιστεί έως ότου τελεσιδικήσει η υπόθεση της έκδοσής του στις ΗΠΑ, διότι το δικαστήριο έχει «βάσιμες ενδείξεις» ότι θα προσπαθούσε να δραπετεύσει ξανά.
Όσον αφορά την έκδοση του συνιδρυτή των Wikileaks στις ΗΠΑ, υπάρχουν ακόμη τουλάχιστον δύο δικαστήρια, ένα στις 11 Οκτωβρίου και ένα στις 21 του ίδιου μήνα, ενώ η τελική ακροαματική διαδικασία αναμένεται να γίνει τον Φεβρουάριο.
Γίνεται πλέον, ηλίου φαεινότερο ότι η συνεχιζόμενη κράτηση του Ασάνζ είναι καθαρά εκδικητική και παρά την αντίθετη γνώμη και απόφαση του ΟΗΕ που την καταγγέλλει ως αυθαίρετη που συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ασάνζ και τιμωρία δυσανάλογη με τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται.
Αντίστοιχη, άλλωστε, ήταν και η κατάθεση του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια και την απάνθρωπη μεταχείριση, ο οποίος εξέφρασε ανησυχίες για σοβαρή παραβίαση των δικαιωμάτων του ιδρυτή των Wikileaks.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η προδικαστική κράτηση μπορεί να επιβληθεί μόνο σε περιορισμένες περιπτώσεις. Η κράτηση κατά τη διάρκεια των ερευνών πρέπει να είναι ακόμη πιο περιορισμένη, ιδίως ελλείψει οποιασδήποτε δαπάνης. Οι σουηδικές έρευνες έχουν κλείσει εδώ και πάνω από 18 μήνες και το μόνο νομικό έδαφος που μένει για τη συνεχιζόμενη στέρηση της ελευθερίας του Ασάνζ είναι η παραβίαση των όρων της εγγύησης στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία αντικειμενικά αποτελεί μικρό αδίκημα που δεν μπορεί να δικαιολογήσει την πολύμηνη κράτησή του.
Σε μια ευνομούμενη κοινωνία ο Ασάνζ θα έπρεπε να μπορεί να ασκεί το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τρόπο απρόσκοπτο, σύμφωνα με τις συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχει κυρώσει το Ηνωμένο Βασίλειο.
Με την υποβολή αίτησης για πολιτικό άσυλο, ο Ασάνζ εισήλθε σε μια διαφορετική και ανώτερη νομική διαδικασία, η οποία αποτελεί διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα.
Πολλοί αντιφρονούντες και πολιτικοί κρατούμενοι έχουν λάβει άσυλο υπό αυτές τις συνθήκες. Ο Ασάνζ δεν πήγε να κρυφτεί – ο τόπος του: η πρεσβεία του Ισημερινού- ήταν πολύ γνωστός, για χρόνια. Ο δήθεν κίνδυνος διαφυγής που επικαλέσθηκε η δικαστής Vanessa Baraitser μοιάζει με φάρσα της δικαιοσύνης, όπως και η απόρριψη του Ηνωμένου Βασιλείου στην έκθεση της UNWGAD του ΟΗΕ. Πρόκειται για στάση που μόνο αυταρχικά καθεστώτα επιφυλάσσουν προς τους αντιφρονούντες, παγκοσμίως.
Πέραν πάσης αμφιβολίας, ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι τώρα, απλά και χωρίς υπεκφυγές, πολιτικός κρατούμενος.
Δεν βρίσκεται στη φυλακή για την παραβίαση των όρων της εγγύησης, ούτε για σεξουαλικά εγκλήματα. Είναι στη φυλακή για τη δημοσίευση επίσημων μυστικών εγγράφων των ΗΠΑ και για τίποτα άλλο.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τώρα υπό κράτηση, τον πιο διάσημο πολιτικό κρατούμενο στον κόσμο και δεν υπάρχουν τρόποι για να αρνηθεί αυτό το γεγονός. Ούτε για το γεγονός ότι παίζει το ρόλο του δεσμοφύλακα για λογαριασμό των ΗΠΑ. Ποιος, όμως και πότε θα αντιταχθεί, αποτελεσματικά, στον αυταρχισμό και την de facto απαγόρευση της ελευθερίας της δημοσίευσης που συντελείται μέσω της συνεχιζόμενης κράτησης του Ασάνζ;
Wikileaks
Το WikiLeaks είναι διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός ΜΜΕ ο οποίος δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Τον ιστότοπο του οργανισμού, ο οποίος και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2006, διαχειρίζεται η «The Sunshine Press». Μέσα στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του, ο ιστότοπος ανακοίνωσε πως η βάση δεδομένων του συμπεριλάμβανε πλέον περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια έγγραφα.
Ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι ο κυριότερος συντάκτης και εκπρόσωπος των Wikileaks.
Ο οργανισμός αυτοπεριγράφεται ως «πνευματικό παιδί» Κινέζων αντιφρονούντων, καθώς και δημοσιογράφων, μαθηματικών και νεοσύστατων εταιρειών τεχνολογίας από τις Η.Π.Α., την Ταϊβάν, την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική. Δημοσιεύματα εφημερίδων και το περιοδικό «The New Yorker» (7 Ιουνίου 2010) παρουσιάζουν ως ιδρυτή του οργανισμού τον Τζούλιαν Ασάνζ (Julian Assange), έναν Αυστραλό δημοσιογράφο και ακτιβιστή του Διαδικτύου.
Το WikiLeaks έχει κερδίσει ένα σύνολο βραβείων, ανάμεσα στα οποία το Βραβείο Νέου Μέσου (New Media Award) του έγκριτου οικονομικού περιοδικού «The Economist» για το έτος 2008. Toν Ιούνιο του 2009, το WikiLeaks και ο Τζούλιαν Ασάνζ βραβεύτηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία με το UK Media Award (στην κατηγορία «Νέο Μέσο») για τη δημοσίευση το 2008 του κειμένου «Κένυα: Η Κραυγή του Αίματος – Εξώδικες δολοφονίες και εξαφανίσεις » («Kenya: The Cry of Blood – Extra Judicial Killings and Disappearances»), μια έρευνα της Εθνικής Επιτροπής της Κένυας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Kenya National Commission on Human Rights). Τον Μάιο του 2010, η «New York Daily News» κατέταξε το WikiLeaks πρώτο στη λίστα των «ιστοσελίδων που θα μπορούσαν να αλλάξουν εντελώς την ειδησεογραφία».
Τον Απρίλιο του 2010, το WikiLeaks δημοσίευσε βίντεο από ένα περιστατικό του 2007 οπότε και Ιρακινοί άμαχοι πολίτες θανατώθηκαν από Αμερικανούς στρατιώτες, σε μια ιστοσελίδα που καλείται Collateral Murder. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, το WikiLeaks δημοσίευσε το «Ημερολόγιο του Πολέμου στο Αφγανιστάν» («Afghan War Diary»), μια συλλογή περισσοτέρων από 76.900 εγγράφων σχετικά με τον Πόλεμο στο Αφγανιστάν τα οποία μέχρι τότε δεν ήταν διαθέσιμα στο ευρύ κοινό.[10] Τον Οκτώβριο η ομάδα δημοσίευσε ένα πακέτο περίπου 400.000 εγγράφων υπό τον τίτλο «Ημερολόγιο του Πολέμου στο Ιράκ» («Iraq War Logs») σε συντονισμό με μεγάλους κερδοσκοπικούς οργανισμούς ΜΜΕ. Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 28 Νοεμβρίου, το WikiLeaks ξεκίνησε να δίνει στη δημοσιότητα 251.287 διπλωματικά έγγραφα[11], με την Αμερικανική Κυβέρνηση να κάνει λόγο για «επίθεση κατά της διεθνούς κοινότητας»