Το παλιό Λιμεναρχείο καταρρέει... ενώ οι Μυτιληνιοί πληρώνουν ενοίκιο 15.000 ευρώ το χρόνο
Άλλο ένα από τα έργα που «υλοποιεί» ο Δήμος Μυτιλήνης μπλεγμένο ανάμεσα στη γραφειοκρατία και την αδυναμία της δημοτικής αρχής Κύτελη να συντονίσει και να διεκδικήσει την πραγματοποίηση του
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 20/2/2022
Το παλιό Λιμεναρχείο σήμερα. Και η απόδειξη καταβολής και μάλιστα με καθυστέρηση 15.000 ευρώ έναντι ετήσιου ενοικίου
Κι ενώ μόλις στις 12 το περασμένου Δεκεμβρίου ο Δήμος Μυτιλήνης κατέβαλε και μάλιστα.... «καθυστερημένα» στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου, Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε (ΕΤΑΔ Α.Ε), το ποσό των 15.000 ευρώ ως ετήσιο ενοίκιο, το παλιό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης καταρρέει.
Δημοτική αρχή και αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εμπλακεί σε ένα κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών καλούμενοι να αποδείξουν (ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής) στις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, ότι τα δάπεδα και η στέγη του διατηρητέου μεν, αλλά εκ βάθρων ανακαινισθέντος στις αρχές της δεκαετίας του 1980 κτηρίου δεν είναι ταυτόχρονα του Παρθενώνα! Κοινώς για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι οι υπηρεσίες του Ελληνικού κράτους αδυνατούν να αντιληφθούν το αυτονόητο ενώ η Δημοτική Αρχή Μυτιλήνης αδυνατεί να διεκδικήσει αυτό το αυτονόητο.
Το παλιό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης ιδιοκτησίας του Ελληνικού κράτους και συγκεκριμένα της ΕΤΑΔ Α.Ε για άγνωστους λόγους από το 2016 (!!!), διεκδικήθηκε από το Δήμο Μυτιλήνης προκειμένου να ανακαινισθεί και να δημιουργηθεί εκεί «Κέντρο Ψηφιακής Πληροφόρησης τουριστικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος».
Ας σημειωθεί εκεί ότι επί χρόνια και μέχρις ότου εγκαταλειφτεί λόγω της απειλής κατάρρευσης της στέγης του, εκεί στεγαζόταν διάφορες κατά καιρούς δημοτικές δραστηριότητες. Ενώ στον πάνω όροφο του, επί πάρα πολλά χρόνια στεγαζόταν το, (άγνωστο που τα εκθέματα του βρίσκονται σήμερα), μουσείο του πάλαι ποτέ Λεσβιακού Οργανισμού Λαϊκής Τέχνης.
Τελικά και με ένα τμήμα του να έχει επίσημα χαρακτηριστεί επικινδύνως ετοιμόρροπο, ο Δήμος προχώρησε στα τέλη του 2020 στην ενοικίαση του από την ΕΤΑΔ Α.Ε, έναντι ενοικίου 15.000 ευρώ το χρόνο. Ακολούθησε η ένταξη του στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της ΕΤΑΛ Α.Ε Leader «Αλιεία και Θάλασσα 2014-2020» με προϋπολογισμό 458.200 ευρώ.
Κι ενώ φαίνονταν ότι όλα πλέον θα ήταν απλά, προέκυψαν τα δύσκολα.
Δεδομένου του χαρακτηρισμού του κτηρίου ως διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού η μελέτη του θα έπρεπε να εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του. Κάτι που όπως αποδείχθηκε είναι και παραμένει αδύνατο.
Το παλιό Λιμεναρχείο στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση. Η είσοδος του έβλεπε προς τη σημερινή οδό Δωδεκανήσων ενώ η σημερινή του είσοδος τότε, ήταν θάλασσα! Όσον αφορά τη στέγη του είναι εμφανώς άλλη από τη σημερινή! Για να μην αναφερθούμε στα σημερινά μπαλκόνια!
Το κτήριο ως γνωστόν δεν έχει καμία σχέση μορφολογικά με το χτισμένο στις αρχές του 20ου αιώνα αρχιτεκτόνημα. Στη διάρκεια της ζωής του υπέστη σημαντικές αλλαγές ενώ μετά την εγκατάλειψη του από το Λιμενικό Σώμα στα χρόνια της δικτατορίας των Συνταγματαρχών υπέστη καταστροφές στα όρια της κατάρρευσης. Επί Υπουργίας Πολιτισμού του βουλευτή Λέσβου της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρη Νιάνια και μετά από αίτημα της Δημοτικής Αρχής Αποστόλου Αποστόλου – Στρατή Πάλλη, το κτήριο ανακαινίσθηκε εκ βάθρων. 40 μόλις χρόνια πέρασαν από τότε και η Μυτιλήνη θυμάται ότι το κτήριο απέμεινε «τέσσερα ντουβάρια».
Σήμερα οι ίδιες υπηρεσίες που ανακατασκεύασαν στην ουσία το κτήριο έρχονται και ζητούν από το Δήμο Μυτιλήνης να αποδείξει ότι η στέγη δεν είναι η αρχική, του 1903, και τα δάπεδα με μάρμαρα Καβάλας που τοποθετήθηκαν το 1980 – 1985 δεν τα πάτησαν οι Οθωμανοί και αργότερα ο Βενιζέλος και ο Κουντουριώτης! Την ίδια ώρα το ίδιο κράτος που δείχνει να μη θέλει να καταλάβει εισπράττει με τη άλλη του μορφή, αυτή της ΕΤΑΔ Α.Ε από τον πολίτη της Μυτιλήνης ενοίκιο 15.000 ευρώ το χρόνο!
Και η δημοτική αρχή Μυτιλήνης;
Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν σχετικά με τη δυνατότητα του Στρατή Κύτελη και των συνεργατών του να συντονίσουν την όλη προσπάθεια και να διεκδικήσουν ξεκινώντας από την πολιτική (και ομογάλακτη κομματικά() πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, το αυτονόητο. Το οποίο δεν είναι άλλο από το να απελευθερωθεί η μελέτη των εργασιών αν όχι... χτες, αύριο το πρωί.
Το έργο κινδυνεύει σύντομα να αποσταχθεί από το πρόγραμμα ενώ η στέγη του κτηρίου η ανασκευασθείσα το 1980 - 1985 καταρρέει επειδή κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν απλά πράγματα. Αν βέβαια αυτοί που πρέπει να το κάνουν, τους τα έχουν πει. Γιατί και αυτό δυστυχώς είναι μια ισχυρή πιθανότητα. Ως γνωστόν το μότο της δημοτικής αρχής Κύτελη «συνεχίζουμε με έργα» στην ουσία είναι το «συνεχίζουμε με έργα που ανακοινώνουμε αλλά δεν υλοποιούμε».